Γράφει η Ρέα Κουμπαρή, λειτουργός δημοτικής βιβλιοθήκης
Η θεατρική ομάδα Παρωδία, απαρτίζεται από μία ομάδα φρέσκων καλλιτεχνών. Άνθρωποι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους, με ωράρια, υποχρεώσεις και καθημερινό στρες, που εξερευνούν την πιο δημιουργική πλευρά του εαυτού τους.
Δεν δηλώνουν επαγγελματίες, αλλά θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι, δεδομένου των επιτυχιών που σημειώνουν οι παραστάσεις τους.
Μιλήστε μου λίγο για εσάς. Συστηθείτε στους αναγνώστες της εφημερίδας μας.
Δωρόθεος: Είμαι ο Δωρόθεος Δωροθέου ιδρυτικό μέλος και Πρόεδρος του ΔΣ της Θεατρικής Ομάδας Παρωδία. Είμαι επίσης θεατρικός συγγραφέας και ο βασικός δημιουργός των έργων της ομάδας μέχρι σήμερα.
Κατερίνα: Είμαι η Κατερίνα Εφφέ από την Ξυλοτύμπου, δουλεύω σε φρουταρία και στον ελεύθερο χρόνο μου ασχολούμαι ερασιτεχνικά με το θέατρο. Είμαι σε δύο θεατρικές ομάδες, την αγαπημένη μου θεατρική οικογένεια Θ. Ο. Παρωδία και στην Θ. Ο. Βενιζέλος.
Μηνάς : Ονομάζομαι Μηνάς Σαξάνης, κατάγομαι από την Αραδίππου και στον ελεύθερο μου χρόνο ασχολούμαι με το ποδόσφαιρο και ερασιτεχνικά με το θέατρο.
Το όνομα της ομάδας Παρωδία από που πηγάζει; Από πού ξεκίνησε η ιδέα της ομάδας;
Κατερίνα: Αυτό θα το απαντήσει καλύτερα ο Δώρος…(γέλια)
Δωρόθεος: Η ιδέα ξεκίνησε από μια ομάδα ανθρώπων, που ασχολούμαστε με το ερασιτεχνικό θέατρο, και θέλαμε να δημιουργήσουμε κάτι δικό μας. Μια ομάδα με μόνο προσόν την αγάπη για το ερασιτεχνικό θέατρο, την πολιτιστική συμμετοχή και προσφορά. Το όνομα πηγάζει από το είδος που ασχολούμαστε αυτό της κωμωδίας, εξού και το Παρωδία.
Μηνάς : Το όνομα της ομάδας σημαίνει για μένα ζωή. Γιατί η ζωή μας είναι μια Παρωδία. Η όλη ιδέα ξεκίνησε από μια παρέα φίλων με κοινές αναζητήσεις, που αγαπούσε το θέατρο και βρήκε τρόπο να εκφράσει την αγάπη του στο σανίδι.
Ποια αφορμή σας γέννησε την επιθυμία της υποκριτικής;
Δωρόθεος: Νομίζω η ανάγκη της έκφρασης και της δημιουργίας αλλά και της ψυχικής ανάτασης που δίνουν οι τέχνες.
Κατερίνα: Πάντα στις σχολικές γιορτές μου άρεσε να συμμετέχω στα θεατράκια, στη χορωδία και στις παρελάσεις με τη φιλαρμονική. Μετά την αποφοίτηση μου όμως δεν ξανασχολήθηκα καθόλου με το θέατρο.
Σε ένα πάρτι γενεθλίων της φίλης μου Μαρίας Ευσταθίου γνώρισα τον Γιάννη Θεοδοσίου. Ήταν τότε που συνέθετε την ερασιτεχνική θεατρική ομάδα τη Θ. Ο. Νέα Γενιά και μου ζήτησε να συμμετάσχω μαζί τους. Ήταν η πρώτη φορά που θα έπαιζα θέατρο και ήμουν ενθουσιασμένη.
Το 2011 ανεβάσαμε την πρώτη μας παράσταση. Όλα τα έσοδα από την παράσταση θα δίνονταν για τη θεραπεία της συμμαθήτρια μας που έδινε μάχη με τον καρκίνο. Δυστυχώς έφυγε το προηγούμενο βράδυ της παράστασης οπότε και την αφιερώσαμε στη μνήμη της.
Το 2012 ξεκίνησα να συνεργάζομαι με τον Δώρο στην ΕΔΟΝ και από τότε συμπορευόμαστε μαζί.
Μηνάς : Το θέατρο έχει έρθει στη ζωή μου στα φοιτητικά μου χρόνια. Θέλαμε να κάνουμε διάφορες εκδηλώσεις για το Πανεπιστήμιο.
Από εκεί και πέρα, εδώ και 14 χρόνια δεν κατεβαίνω από τη σκηνή..! (γέλια)
Ποια είναι η καλλιτεχνική σας πορεία μέχρι σήμερα ως θεατρική ομάδα;
Μηνάς : Σαν ομάδα έχουμε ταξιδέψει σε όλη την ελεύθερη Κύπρο. Από την Πάφο μέχρι την Αμμόχωστο, Λεμεσό, Λευκωσία και ορεινά χωριά.
Δωρόθεος: Η ομάδα δημιουργήθηκε το 2015 και ξεκίνησε παραστάσεις το 2016 με την πρώτη παράσταση της στο Μουσείο Κ. Καϊμακλιώτη. Έκτοτε η ομάδα ανέβασε οκτώ θεατρικά έργα με παραστάσεις σε όλη την Κύπρο.
Επιπλέον η ομάδα συμμετέχει σε Φεστιβάλ Θεάτρου, περιοδεύει σε Δήμους και Κοινότητες ενώ έχει ένα αξιόλογο κοινωνικό έργο στήριξης εθελοντικών οργανώσεων με την παρουσίαση φιλανθρωπικών παραστάσεων.
Κατερίνα : ‘Όπως προείπε ο Δωρόθεος το 2016 ανεβάσαμε το πρώτο μας θεατρικό έργο. Έκτοτε ανεβάζουμε επί σκηνής ένα θεατρικό έργο κάθε χρόνο με το οποίο γίνεται περιοδεία σε διάφορα μέρη.
Τι σημαίνει για σας η λέξη “ομάδα”;
Κατερίνα: Για εμένα ομάδα σημαίνει αγάπη, οικογένεια, νοιάξιμο ο ένας για τον άλλο.
Δωρόθεος: Παρόλο που συμμετείχα στο παρελθόν σε πολλά εθελοντικά σχήματα και σώματα, μετά από οκτώ χρόνια συμπόρευσης μαζί, η λέξη ομάδα για μένα σημαίνει Θεατρική Ομάδα Παρωδία.
Άτομα που εθελοντικά δίνουν το χρόνο τους, την ενέργεια τους, το ταλέντο τους, με μοναδικό κέρδος το γέμισμα ψυχής και των όμορφων βιωμάτων που δίνει το θέατρο. Ομάδα που έγινε μια όμορφη οικογένεια στην πορεία!
Μηνάς : Όντας ένα από τα ιδρυτικά μέλη της θεατρικής ομάδας, την νιώθω σαν μια δεύτερη οικογένεια που πάντα μας χαρίζει όμορφες στιγμές.
Θα θέλατε να μας πείτε μερικές στιγμές μέσα από τις πρόβες ή στη σκηνή που σας έμειναν αξέχαστες;
Δωρόθεος: Η πρώτη μας παράσταση (η γένεση της πορείας μας), στην πιο μακρινή μέχρι σήμερα περιοδεία μας στις Πάνω Αρόδες το 2018 με το έργο “Παρα τρίχα”, και θυμάμαι που κάποιος έπιασε και κτυπούσε την καμπάνα της εκκλησίας για να μαζευτούν οι χωριανοί, όλοι κι όλοι. (γέλια)
Στην Ορούντα, η πρώτη μας περιοδεία σαν ομάδα εκτός Λάρνακας με το έργο “Δε Κουφ Δε Στράβ εν Δε Σάγλη”, κάτι σαν παραλλαγή του Καλού, του Κακού και του άσχημου. (γέλια)
Την παράσταση σταθμός “Κλάφτα Χαράλαμπε” με 3 sold out στο Δημοτικό Θέατρο Λάρνακας το 2019 και φυσικά η περσινή μας θεατρική διαδρομή με το πιο πετυχημένο και πολυανεβασμένο έργο (μέχρι τη ώρα που μιλάμε) “Τρισβούννι λάβ Στόρις” της ομάδας με δώδεκα παραστάσεις.
Φυσικά σε όλη αυτή τη διαδρομή πολλά ευτράπελα έχουν συμβεί, με σκηνικά να πέφτουν, υλικά να λείπουν την ώρα της παράστασης, ατυχήματα επι σκηνής και επικά σαρδάμ…(γέλια)
Κατερίνα: Το πρώτο που θυμάμαι έντονα αν και έχουν περάσει χρόνια, ήταν σε μια σκηνή της παράστασης “Εεε πάρα τρίχα”, που έπρεπε να φοβηθούμε και όταν η Ραφαέλλα, που παρεμπίπτοντος να αναφέρω έκανε το ντεμπούτο της ως πρωτοεμφανιζόμενη, πετάχτηκε στο τραπέζι τάχα ότι τρομοκρατήθηκε. Αλλά η τρομάρα της έσπασε το πόδι του τραπεζιού (γέλια), το οποίο πόδι σημείωσε ήταν από την πλευρά που καθόμουν εγώ, έτσι ήμουν αναγκασμένη σε όλη τη σκηνή την οποία φυσικά συνεχίζαμε να παίζουμε να κρατάω το πόδι του τραπεζιού (γέλια).
Το άλλο έπρεπε ένας ηθοποιός να φέρει τηλέφωνο στην σκηνή και ήρθε με άδειο το χέρι κάνοντας σχηματικά με το χέρι του ότι κρατά τηλέφωνο!(γέλια)
Μηνάς : Παίζαμε στην Πάφο. Ο χώρος ήταν πολύ μικρός και αναγκαστικά έπρεπε να βγαίνουμε εκτός κτηρίου όταν δεν ήμασταν στην σκηνή. Κατά τη διάρκεια της παράστασης, σε κάποιο σημείο, αντιληφθήκαμε ότι ηθοποιοί που έπρεπε να ανεβούν στη σκηνή είχαν κλειστεί εκτός κτηρίου, με αποτέλεσμα να αυτοσχεδιάζουμε πάνω στη σκηνή μέχρι κάποιος να τους ανοίξει και να έρθουν να συνεχίσουμε. Ο κόσμος ευτυχώς δεν κατάλαβε τίποτα. (γέλια)
Ποια συναισθήματα σας γεννιούνται μετά από κάθε χειροκρότημα;
Μηνάς : Αναγέννηση, χαρά και ευτυχία. Ό,τι έδωσες το παίρνεις πίσω και νιώθεις γεμάτος.
Δωρόθεος: Μόνο όμορφα ! Το «γέμισμα» που σου δίνει το κοινό, αυτό είναι το θέατρο.
Κατερίνα: Το χειροκρότημα όσο πιο δυνατό είναι, τόσο μεγαλύτερη η χαρά και η ανακούφιση από το άγχος που νιώθω.
Νοιώσατε ποτέ ότι είστε ηθοποιοί δεύτερης κατηγορίας;
Δωρόθεος: Δεν με απασχόλησε ποτέ, είμαστε εραστές της τέχνης αυτό μας διακρίνει!
Κατερίνα: Εγώ σαν Κατερίνα το ένιωσα στην αρχή της πορείας μου. Προσπαθώ να γίνομαι καλύτερη.
Μηνάς : Είμαστε “ερασιτέχνες” αλλά προσπαθούμε να δίνουμε τον καλύτερο μας εαυτό.
Τα συναισθήματα σας όταν ανεβαίνετε στη σκηνή;
Μηνάς : Άγχος και αγωνία. Αλλά πάντα η επιβράβευση στο τέλος είναι η ανταμοιβή μας.
Δωρόθεος: Ρίγος, συγκίνηση και ψυχική ανάταση.
Κατερίνα: Έφτασε η ώρα.. άγχος..χαρά.. μια βαθιά ανάσα και συγκέντρωση για να ευχαριστήσουμε τον θεατή.
Ποιον άλλο ρόλο θα θέλατε να υποδυθείτε;
Κατερίνα : Δεν ξέρω.. έκανα αρκετούς ρόλους. Μια φορά σε ένα σκετσάκι που ανεβάσαμε στο χωριό μου, υποδύθηκα το ρόλο ενός πατέρα (βρακά όπως το 1900) που ήθελε να παντρέψει την κόρη του με προξενιό.
Μηνάς : Κάτι πιο δραματικό, αλλά νομίζω ότι ο κόσμος πλέον με έχει ταυτίσει με το στυλ που παίζω.
Δωρόθεος: Τον επόμενο!
Μιλήστε μου για την παράσταση «Εμείναμεν Χάσκοντα»
Δωρόθεος: Ο τίτλος της επίκαιρος και παιχνιδιάρικος με τη γνωστή ρήση του λαού μας «Εμείναμεν Χάσκοντα». Θα μας ταξιδέψει από το παρόν στο παρελθόν μεταφέροντας μας σε μια Κύπρο από τα παλιά, με πρωτότυπους χαρακτήρες, ευτράπελες καταστάσεις, ένα κυνήγι θησαυρού και φυσικά άφθονο και απεριόριστο γέλιο!
Μηνάς: Η παράσταση διαδραματίζεται στη δεκαετία του 60 στην Κύπρο. Οι ήρωες θα βρεθούν μπροστά σε απρόσμενες συναντήσεις, με αρκετά ευτράπελα να εξελίσσονται επί σκηνής
Κατερίνα: Η παράσταση έκανε πρεμιέρα στις 30/5/2023 στο Παττίχειο Δημοτικό Αμφιθέατρο Λάρνακας, με τεράστια επιτυχία σε προσέλευση κόσμου αφού ξεπεράσαμε τα 1000 άτομα κοινό. Ανυπομονώ πάντα στο τέλος τα σχόλια του κόσμου και να ακούω το γέλιο τους, το οποίο και θα ξανακούσουμε στις περιοδείες μας που θα ακολουθήσουν.
Πως φαντάζεστε τη θεατρική σας ομάδα στο μέλλον;
Κατερίνα: Να μεγαλώσει, με πολλές περιοδείες σε όλες τις πόλεις, κάθε χρόνο πιο γνωστή και να χαρίζει κάθε φορά περισσότερο γέλιο.
Δωρόθεος: Να συνεχίζει να πορεύεται όπως και σήμερα ακόμα και εκτός συνόρων!
Μηνάς: Στόχος είναι να παίξουμε και εκτός συνόρων.
Τι μήνυμα θέλετε να δώσετε στους θεατρόφιλους αναγνώστες μας;
Δωρόθεος: Ζούμε σε δύσκολες εποχές και το γέλιο το έχουμε πολύ ανάγκη. Όπως είπε και ο μεγάλος ποιητής Γ. Ρίτσος και το υιοθετούμε σαν ομάδα, “το γέλιο είναι η μουσική της ψυχής”.
Πέραν των δικών μας παραστάσεων, εδώ και χρόνια η Θεατρική Ομάδα περιοδεύει σε Δήμους Κοινότητες, συμμετέχει σε Φεστιβάλ Θεάτρου, ενώ συμμετέχει σε φιλανθρωπικές παραστάσεις για στήριξη ΜΚΟ και εθελοντικών οργανώσεων.
Αρχή φέτος κάνουμε με το Μήνα Ερασιτεχνικού Θέατρου στο Κίτι στις 13/7 σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό Όμιλο Αρχάγγελος Κιτίου.
Στη συνέχεια πάμε στις Αγγλισίδες όπου με συνεργασία με τον ΠΟ Αγγλισίδων θα παρουσιάσουμε το έργο μας στις 21/7.
Τον Αύγουστο θα έχουμε τριήμερο παραστάσεων στις 5,6 και 7 σε Φαρμακά, Παλαιχώρι και Δελίκηπο φιλοξενούμενοι του Συνδέσμου Απόδημων Φαρμακά, του ΚΣ Παλαιχωρίου Μόρφου και του ΚΣ Δελίκηπου αντίστοιχα.
Το Σεπτέμβρη θα συμμετέχουμε στο Φεστιβάλ Θεάτρου της ΘΟ Παράβαση Λυμπιών στις 3/9 στο Αμφιθέατρο Ιδαλίου και στις 5/9 σε συνεργασία με το ΣΚΕ Λιοπετριού θα γίνει φιλανθρωπική παράσταση στο Αμφιθέατρο Λιοπετρίου.
Η πορεία του έργου θα συνεχιστεί με συμμετοχή στο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου του ΘΟΚ το οποίο φέτος θα γίνει από τις 2/10 μέχρι τις 12/11 (δεν έχει ετοιμαστεί το πρόγραμμα ακόμα).
Να κοπιάσουν στις παραστάσεις του έργου μας. Να γεμίσουμε με μουσική τη ψυχή τους! Τους περιμένουμε!
Μηνάς: Οι συνθήκες στην καθημερινότητά του καθενός μπορεί να είναι δύσκολες και τι καλύτερο από μια γερή ένεση γέλιου; Κοπιάστε να μας δείτε, υποσχόμαστε να σας κάνουμε να γελάσετε με τη ψυχή σας!
Κατερίνα: Το γέλιο δίνει μια ανάσα στα προβλήματα του κάθε ενός, δική μου ατάκα (γέλια). Εύχομαι υγεία σε όλους και να κοπιάσουν στις παραστάσεις μας. Το γέλιο μας ομορφαίνει, αυτό κλεμμένο! (γέλια)
Σας ευχαριστώ όλους παιδιά κι εύχομαι πάντα επιτυχίες στο δρόμο σας. Εμείς ευελπιστούμε να σας δούμε σύντομα στο θεατράκι του Δήμου Αραδίππου.