Το σχολείο μας αφιέρωσε το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Νοεμβρίου στον υπό έμφαση στόχο “Γνωρίζω, Δεν Ξεχνώ και Αγωνίζομαι”. Για την υλοποίηση του συγκεκριμένου στόχου επεξεργαστήκαμε, μεταξύ άλλων κειμένων, το βιογραφικό κείμενο με τίτλο “Στασού”, της Μαρίας Κωστή, το οποίο αναφέρεται στα προσωπικά βιώματα της οικογένειας του αγνοούμενου Βάσου Κωστή από την Άσσια. Το συγκεκριμένο κείμενο αναφέρεται στην ιστορία της πιο πάνω οικογένειας και στον τρόπο που αντιμετώπισε την προσφυγιά και την απώλεια του συζύγου της, η Στασού, η σύζυγος του αγνοούμενου Βάσου Κωστή.
Εκείνο όμως που μας κέντρισε το ενδιαφέρον και μας γοήτευσε από το συγκεριμένο κείμενο ήταν πως είχαμε να μελετήσουμε τα προσωπικά βιώματα της οικογένειας του δασκάλου μας, αλλά κυρίως ο συγκινησιακός τρόπος με τον οποίο είναι γραμμένο το συγκεκριμένο κείμενο.
Θελήσαμε να δώσουμε ζωή στο κείμενο. Έτσι, στο μάθημα της Τέχνης, ετοιμάσαμε τρισδιάστατες δημιουργίες με μικτή τεχνική και στο μάθημα των Ελληνικών “επικοινωνήσαμε” με την ηρωίδα του κειμένου γράφοντας της επιστολές και επιχειρήσαμε να μπούμε στη θέση της γράφοντας το προσωπικό της ημερολόγιο όπως εμείς το φανταστήκαμε…
Το έργο μας συμμετείχε στον Διεθνή Διαγωνισμό “Ελλάδα – Κύπρος – Ομογένεια – Γέφυρες επικοινωνίας”, όπου και απέσπασε το πρώτο βραβείο στην κατηγορία project.