Γράφει η Ρέα Κουμπαρή, λειτουργός δημοτικής βιβλιοθήκης Αραδίππου
Ανέλαβε καθήκοντα Εκπρόσωπου τύπου της Αστυνομίας σε μία δύσκολη περίοδο για την Αστυνομία υπό το βάρος των υποθέσεων του κατά συρροή δολοφόνου τον Μάιο του 2019.
Από τότε εισβάλλει συχνά στους δέκτες της τηλεόρασης μας, σε απροσδιόριστες ώρες και όπου το καθήκον του το επιβάλλει. Ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος όμως πίσω από το γυαλί;
Χρίστο μου σε καλωσορίζω στη Βιβλιοθήκη μας και σ’ ευχαριστώ, παρ’ όλο που γνωρίζω πόσο σημαντικός είναι ο χρόνος σου. Μίλησε μας για σένα, δώσε μας μια εικόνα του ποιος είσαι.
Εγώ σ’ ευχαριστώ γι΄ αυτή την πρόσκληση συνέντευξης. Λοιπόν έχω καταγωγή από Λευκωσία και συγκεκριμένα από Στρόβολο. Κατά την περίοδο που υπηρετούσα στην Αστυνομική Διεύθυνση Λάρνακας και συγκεκριμένα το έτος 1994, όταν ακόμη ήμουν εκπαιδευόμενος της Αστυνομικής Ακαδημίας, γνώρισα τη σύζυγο μου, Φωτεινή Σπυρίδωνος, από την Αμμόχωστο, η οποία επίσης ανήκει στο Αστυνομικό Σώμα. Τον Νοέμβριο του 1997 παντρευτήκαμε και αποκτήσαμε 4 παιδιά ενώ έκτοτε διαμένουμε μόνιμα στην Αραδίππου.
Τι είδους εκπαίδευση ή σπουδές έχεις ολοκληρώσει κατά την αστυνομική σου καριέρα;
Κατά το έτος 2013 ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στο Portsmouth University Ηνωμένου Βασιλείου στο τμήμα Criminology and Criminal Psychology και ακολούθως απέκτησα μεταπτυχιακό στο Crime and Criminology από το ίδιο Πανεπιστήμιο. Ταυτόχρονα κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας μου παρακολούθησα αρκετές εκπαιδεύσεις και μετεκπαιδεύσεις τόσο στην Κύπρο όσο και στο εξωτερικό με τα πιο σημαντικά την εκπαίδευση μου στο FBI National Academy Quantico USA-Criminal Justice το 2010, καθώς και πτυχίο στο Criminal Justice Education από το University of Virginia USA την ίδια χρονιά.
Σε ποια τμήματα της Αστυνομίας έχετε υπηρετήσει μέχρι τώρα;
Αφού ολοκλήρωσα τα τρία χρόνια εκπαίδευσης μου στην Αστυνομική Ακαδημία, κατά την διάρκεια της οποίας εργάστηκα σε διάφορα τμήματα και σταθμούς υπαίθρου, υπηρέτησα στον Ειδικό Αντιτρομοκρατικό Ουλαμό της ΜΜΑΣ, ενώ στη συνέχεια για ένα πολύ μικρό διάστημα εργάστηκα στο Γραφείο Συλλογής Πληροφοριών Λάρνακας. Κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας μου εκεί, ενώ είχα μόνο υπηρεσία στην Αστυνομία, 4 χρόνια, διορίστηκα ως αναπληρωτής λοχίας μετά από μια αυτόφωρη σύλληψη ενός ληστή ο οποίος καταζητείτο για ληστεία και κλοπή από τράπεζα. Ακολούθως μετατέθηκα στο Τμήμα Ανιχνεύσεως Εγκλημάτων Λάρνακας όπου πέρασα απ’ όλες τις βαθμίδες, ως Λοχίας, Επόπτης- Υπαστυνόμος, ως Βοηθός Υπεύθυνος και ως Υπεύθυνος του τμήματος. Παράλληλα από το 2008 μέχρι και το 2013 εκτελούσα και καθήκοντα εκπροσώπου τύπου της Αστυνομικής Διεύθυνσης Λάρνακας. Το 2013 μετατέθηκα από το ΤΑΕ στο ΟΠΕ(Ουλαμό Πρόληψης Εγκλημάτων) Αμμοχώστου και τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου μετατέθηκα σε άλλη υπηρεσία Ασφαλείας ως υπεύθυνος μέχρι τον Μάιο του 2019 όπου ανέλαβα καθήκοντα Εκπρόσωπου Τύπου της Αστυνομίας στο Αρχηγείο Αστυνομίας.
Ήταν δική σου συνειδητή επιλογή να ακολουθήσεις το επάγγελμα του Αστυνομικού ή βρέθηκες τυχαία σ’ αυτή;
Η αλήθεια είναι ότι αρχικά ήταν τυχαία επιλογή. Στην πορεία όμως διαπίστωσα ότι ταίριαζε πλήρως με την ιδιοσυγκρασία μου και ότι ήταν ένα επάγγελμα που με έκφραζε και ενέπνεε απόλυτα.
Μπορείς να ψυχολογήσεις ένα άτομο κατά πόσο λέει αλήθεια ή όχι;
Η αλήθεια είναι ότι την ικανότητα αυτή την αποκτάς μέσα από τα χρόνια εμπειρίας ως αστυνομικός ανακριτής. Όταν δηλαδή καθημερινά έρχεσαι σε άμεση επαφή με ύποπτους, παραπονούμενους ή μάρτυρες για περιστατικά που ήταν παρόντες και διαπιστώνεις μέσα από ασάφειες ή ανακρίβειες κατά πόσο κάποιος ψεύδεται ή λέει την αλήθεια. Αυτό το αντιλαμβάνεσαι από τη συμπεριφορά αλλά και το body language του προσώπου που έχεις απέναντι σου είτε αυτός είναι κατηγορούμενος, θύμα, ή μάρτυρας.
Η πρώτη επαφή σου με την κάμερα πως ήταν;
Ομολογώ ότι στην αρχή ήταν πάρα πολύ δύσκολο. Αν και φυσικά πριν την μετάθεση μου στη συγκεκριμένη θέση είχα τύχει ειδικής εκπαίδευσης, στην πορεία συνειδητοποίησα ότι αλλιώς είναι στην εκπαίδευση κι αλλιώς στην πράξη. Θυμάμαι την πρώτη φορά που είχα μπει σε τηλεοπτικό στούντιο είχα τρομερή αμηχανία, ωστόσο επειδή είμαι άνθρωπος που μπορώ να πειθαρχώ τα συναισθήματα μου, κατάφερα να ελέγξω το άγχος μου. Πρέπει να κάνω ξεκάθαρο στον κόσμο ότι ο Εκπρόσωπος Τύπου της Αστυνομίας δεν ασκεί διπλωματία. Πρώτιστη προϋπόθεση είναι να είναι ειδήμων σε θέματα ποινικής διαδικασίας, διερεύνησης και χειρισμού υποθέσεων. Και το πιο βασικό απ’ όλα; Να είναι εχέμυθος, ειλικρινής, να ενημερώνει τους πολίτες μέσω των ΜΜΕ σε απλή και κατανοητή γλώσσα για θέματα ή υποθέσεις που βρίσκονται στην επικαιρότητα. Επίσης πρέπει να μην αποκαλύπτει ποτέ λεπτομέρειες εγκληματολογικού ενδιαφέροντος ή και γενικά ότι αφορά την υπόθεση που βρίσκεται υπό διερεύνηση. Η διαρροή πληροφοριών όσο μικρή ή ασήμαντη υποθετικά πιστεύουμε ότι είναι, επηρεάζει τόσο το ανακριτικό έργο όσο και την απονομή της δικαιοσύνης.
Πως αντιμετώπισες την τοποθέτηση σου στη θέση του Εκπρόσωπου τύπου της Αστυνομίας;
Η θέση του εκπροσώπου τύπου της Αστυνομίας μου ανατέθηκε σε μία ομολογουμένως δύσκολη περίοδο για την Αστυνομία όπου επικρατούσε “αναταραχή” στους κόλπους της , μετά τα γεγονότα που προέκυψαν με τις κατά συρροή δολοφονίες γυναικών και παιδιών που έπληξαν το κύρος της Αστυνομίας. Στην συγκεκριμένη υπόθεση διαπιστώθηκαν λάθη και παραλήψεις που εξανάγκασαν σε παραίτηση τον τότε Αρχηγό της Αστυνομίας κ. Ζαχαρία Χρυσοστόμου ως επίσης μετατέθηκε από την θέση του ο τέως εκπρόσωπος τύπου της Αστυνομίας, κος Ανδρέας Αγγελίδης. Ως νέος Αρχηγός της Αστυνομίας διορίστηκε ο κ. Κύπρος Μιχαηλίδης, οποίος μου πρότεινε όπως αναλάβω την θέση του Εκπρόσωπου τύπου της Αστυνομίας, γεγονός που δεν σου κρύβω, αυτό ήταν μια πρόκληση για μένα, αφού μέχρι εκείνη τη στιγμή τα καθήκοντα που εξασκούσα δεν είχαν καμμία σχέση με αυτά που επρόκειτο να αναλάβω. Ασφαλώς αποδέκτηκα την πρόταση ευελπιστώντας ότι θα μπορούσα να ανταποκριθώ στα νέα μου καθήκοντα και ότι θα ήμουν αντάξιος των προσδοκιών της Αστυνομικής ηγεσίας.
Έχεις βρεθεί ποτέ σε δύσκολη θέση όταν έπρεπε να προβείς σε κάποιες δηλώσεις;
Εννοείτε να με στρίμωξαν ποτέ “στη γωνιά” δημοσιογράφοι; Αυτό είναι συχνό φαινόμενο. Προσπαθώ όμως σε κάθε περίπτωση να κρατάω ένα επαγγελματικό προφίλ ώστε να δίνω τις απαντήσεις στο μέτρο που μου επιτρέπεται και να μην αποκαλύπτονται πληροφορίες που μπορεί να επηρεάσουν το ανακριτικό έργο ενώ παράλληλα να ενημερώνεται ο πολίτης σωστά και αντικειμενικά. Είναι δουλειά του δημοσιογράφου να προσπαθεί με οποιοδήποτε τρόπο ή κόστος να εκμαιεύσει πληροφορίες ώστε να βγαίνουν προς τον κόσμο, αλλά πρέπει να υπάρχουν και όρια.
Ακούμε συχνά για σεξουαλική βία εις βάρος ανηλίκων, βιασμούς και δολοφονίες γυναικών, για κυκλώματα μαστροπείας με θύματα νεαρά παιδιά. Για σένα όλα αυτά είναι μια καθημερινότητα που όχι μόνο πρέπει να διαχειριστείς αλλά και να αναλύσεις. Πόσο δοκιμάζονται οι αντοχές σου;
Είναι πραγματικά πολύ ευαίσθητα και σοβαρά ζητήματα τα οποία ενδιαφέρουν πολύ την κοινή γνώμη. Ωστόσο, η πολιτική της αστυνομίας είναι να αποφεύγονται να δίνονται λεπτομέρειες σε υποθέσεις που ενέχονται ανήλικα πρόσωπα προς τη δημοσιότητα γιατί θα πρέπει να προστατεύεται η ταυτότητα του θύματος, καθώς και οποιεσδήποτε λεπτομέρειες που ενδεχομένως να «φωτογραφίζουν» θύματα και θύτες. Πέραν τούτου είναι σημαντική και η προληπτική λήψη μέτρων για προστασία των θυμάτων, λόγω του ότι είναι ευάλωτα και η αποφυγή της δημόσιας έκθεσης τους. Η αλήθεια όμως είναι ότι πίσω από κάθε υπόθεση κρύβεται μια τραγική ιστορία. Θα ήταν ψέμα εάν έλεγα ότι δεν επηρεάζομαι συναισθηματικά σε υποθέσεις κακοποίησης ανηλίκων. Είναι πολύ ευαίσθητα θέματα που αν αφήσεις να σε καταβάλουν μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά ακόμα και την ίδια σου την ψυχολογία αλλά και την υγεία.
Όταν ήσουν ανακριτής στο ΤΑΕ πόσο σε επηρέαζε η διαλεύκανση μιας σοβαρής υπόθεσης που διερευνούσες;
Είναι δύσκολο ομολογώ, αλλά και ενδιαφέρον. ΄Οταν ξεκινάς την διερεύνηση μίας υπόθεσης από το μηδέν, λαμβάνοντας καταθέσεις, συλλέγοντας τεκμήρια και πληροφορίες, αυτά εξυπακούουν αρκετό χρόνο και κόπο. Στη συνέχεια όταν η υπόθεση αυτή εξιχνιασθεί, αυτό που σίγουρα νιώθεις είναι μία ηθική ικανοποίηση και δικαίωση για την τιμωρία των ενόχων. Η τελευταία υπόθεση που χειρίστηκα ως αστυνομικός ανακριτής του ΤΑΕ διαπράχθηκε εδώ στην Αραδίππου τον Δεκέμβριο του 2012.
Συγκεκριμένα ερευνούσα μια υπόθεση που αφορούσε φόνο εκ προμελέτης, όπου ο δράστης πυροβόλησε και σκότωσε τη σύζυγο του ενώ βρίσκονταν στην κατοικία τους. Στην κατάθεση του ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι το θύμα αυτοκτόνησε. Τα ευρήματα όμως στο χώρο του εγκλήματος κατέδειξαν ότι τα γεγονότα δεν συνέβησαν ακριβώς όπως μας τα είχε αναφέρει ο σύζυγος. Στην εξέλιξη της έρευνας εξασφαλίσαμε μαρτυρία που ενοχοποιούσε το σύζυγο και η υπόθεση παραπέμφθηκε στο Κακουργιοδικείο Λάρνακας. Η οικογένεια του θύματος εξέφρασε την ευαρέσκεια και την ικανοποίηση της για τον τρόπο χειρισμού της υπόθεσης που είχε ως αποτέλεσμα την απονομή της δικαιοσύνης. Αυτό αναμφίβολα ήταν μια επιβράβευση για μας.
Ένοιωσες ποτέ σαν αποτυχία την μη διαλεύκανση μιας υπόθεσης;
Όσο πιο σοβαρή είναι η υπόθεση τόσο πιο έντονο το συναίσθημα ευθύνης για απονομή δικαιοσύνης. Κάποιες φορές παρότι υπήρχαν ενδείξεις ενοχής για κάποια πρόσωπα, αυτές δεν ήταν ικανοποιητικές ώστε να ασκηθεί ποινική δίωξη εναντίον τους. Οπότε δεν τίθενται θέμα ανικανότητας αλλά έλλειψης στοιχείων. Αυτό ναι, σου αφήνει ένα αίσθημα απογοήτευσης.
Ως ανακριτής καλείσαι να δώσεις μαρτυρία ενώπιον δικαστηρίου;
Ναι σίγουρα. Η μαρτυρία που καλείται ο ανακριτής μίας υπόθεσης να καταθέσει, είναι καίριας σημασίας στην εκδίκαση και καταδίκη του κατηγορουμένου. Απαιτείται σωστή προετοιμασία, να είναι γνώστης των γεγονότων της υπόθεσης και να καταθέτει με ειλικρίνεια και ευθύτητα τις ενέργειες στις οποίες είχε προβεί κατά την διερεύνηση της υπόθεσης αυτής.
Σκέφτηκες ποτέ να τα παρατήσεις;
Πολλές φόρες έφτασα σε αδιέξοδα, αλλά η σκέψη να τα παρατήσω ποτέ δεν πέρασε από το μυαλό μου. Δεν είμαι άνθρωπος που τα εγκαταλείπει στην πρώτη δυσκολία, δεν είναι του χαρακτήρα μου. Αντιθέτως προσπαθώ συνεχώς να διορθώνω τα λάθη μου, να αντιμετωπίζω τις οποίες αποτυχίες μου ως εμπειρίες και να προχωρώ.
Υπήρξε κάποια στιγμή στην αστυνομική σου καριέρα που λύγισες;
Ναι! Σε τρία περιστατικά εγκληματικής ενέργειας έπιασα τον εαυτό μου αδύναμο να το διαχειριστεί συναισθηματικά. Η πρώτη περίπτωση θυμάμαι ήταν το 2012 όπου μια μάνα εγκατέλειψε το νεογέννητο βρέφος της κάτω από το δέντρο και εξαφανίστηκε. Το θέαμα πραγματικά με είχε συγκλονίσει. Το νεογνό το οποίο ήταν κοριτσάκι, μερικών ωρών, βρέθηκε νεκρό, μέσα σε κουβέρτα, κάτω από δέντρο σε τοποθεσία στην Αραδίππου. Το βρέφος εντοπίστηκε με τον πλακούντα, σημάδι που καταδείκνυε ότι η μητέρα γέννησε μόνη της και όχι σε κάποιο νοσοκομείο ή κλινική. Η μητέρα δεν εντοπίστηκε ποτέ και η υπόθεση παραμένει ανεξιχνίαστη.
Η δεύτερη περίπτωση ήταν ο ακαριαίος θάνατος ενός μικρού κοριτσιού ηλικίας μόλις πέντε χρόνων που κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες βρισκόταν μόνο του σε διαμέρισμα τρίτου ορόφου πολυκατοικίας στη Λάρνακα όπου διέμενε μαζί με τους γονείς του. Το κοριτσάκι ενώ βρισκόταν στο μπαλκόνι του διαμερίσματος έπεσε στο κενό και κατέληξε στο έδαφος. Ήταν αδύνατο να μείνεις ασυγκίνητος στη θέα ενός νεκρού κοριτσιού μέσα σε μία λίμνη αίματος.
Η τρίτη περίπτωση ήταν το 2005, όπου εντοπίστηκε όχημα στον αυτοκινητόδρομο Λευκωσίας-Λάρνακας παρά την Κόσιη με τρία άτομα άγρια δολοφονημένα. Επρόκειτο για τρία μέλη οικογένειας Τουρκοκυπρίων, πατέρας, μητέρα και η δεκαεξάχρονη κόρη του , τα οποία διέμεναν στις ελεύθερες περιοχές. Η Αστυνομία από τις εξετάσεις που έγιναν διαπιστώθηκε ότι τα κίνητρα της τριπλής δολοφονίας αφορούσαν ξεκαθάρισμα λογαριασμών, σχετικά με τις δραστηριότητες του πατέρα. Αυτό που μας συγκλόνισε φτάνοντας στη σκηνή του εγκλήματος ήταν το τρίτο θύμα, η μικρή τους κόρη ηλικίας μόλις 16 ετών, η οποία στην προσπάθεια της να προστατεύσει τον εαυτό της από τους πυροβολισμούς, έβαλε το χέρι της μπροστά στο πρόσωπο της με αποτέλεσμα η σφαίρα να διαπεράσει την παλάμη της πριν καρφωθεί στο μέτωπο της. Δεν μπορείς να μην μπεις στη θέση του θύματος αντικρύζοντας ένα παιδί να αντιμετωπίζει το φόβο του θανάτου πριν ακόμη προλάβει να ζήσει.
Έχει κινδυνεύσει η ζωή σου εν ώρα υπηρεσίας;
Υπήρξαν αρκετές περιπτώσεις κατά το χρόνο της υπηρεσίας μου που ένιωσα να κινδυνεύει η ζωή μου με διάφορους τρόπους, είτε αυτές αφορούσαν καταδιώξεις εγκληματιών με κίνδυνο να τραυματιστώ, είτε με τις επαφές μου ως ανακριτής με διάφορα εγκληματικά στοιχεία όμως αυτό το συναίσθημα δεν επηρέασε ποτέ την άσκηση των καθηκόντων μου. Απειλούμενη βία κατά της ζωής ενός οργάνου της Αστυνομίας, στενών προσώπων του ή Υπηρεσίας είναι συχνό φαινόμενο και τις περισσότερες φορές αυτή είναι έμμεση. Εμείς σ’ αυτές τις περιπτώσεις λαμβάνουμε πρόσθετα προσωπικά μέτρα πρόληψης τέτοιων περιστατικών τόσο για την δική μας ασφάλεια όσο και την ασφάλεια των πολιτών.
Προσπάθησες ποτέ κάποιος να σας εξαγοράσει; Καταγγέλλονται αυτές οι περιπτώσεις;
Όχι.
Στους κόλπους της Αστυνομίας λαμβάνονται κάποια πρόσθετα μέτρα με σκοπό να περιοριστούν τα φαινόμενα αυτά;
Η Αστυνομία είναι η μόνη Δημόσια Υπηρεσία που ελέγχεται διεξοδικά από τρία τμήματα Υπηρεσιών. Την Υπηρεσία Επαγγελματικών Προτύπων, η οποία διερευνά αν τα όργανα της τάξης ασκούν τα καθήκοντα τους σωστά σε πειθαρχικά θέματα. Την Υπηρεσία Εσωτερικού Ελέγχου, η οποία δίνει απευθείας λόγο στον Γενικό Εισαγγελέα για αδικήματα διαφθοράς μελών της Αστυνομίας και τέλος υπάρχει η Ανεξάρτητη Αρχή Ισχυρισμών και Παραπόνων, κατά της αστυνομίας η οποία είναι ανεξάρτητη Αρχή και μπορεί ο πολίτης να καταγγείλει οποιοδήποτε μέλος της αστυνομίας για αδίκημα είτε πειθαρχικό είτε ποινικό.
Παραπέμπονται τα μέλη της αστυνομίας που κατηγορούνται για τα πιο πάνω αδικήματα;
Απ’ όσο έχω υπόψη μου οι πλείστες καταγγελίες αφορούν πειθαρχικά παραπτώματα κι από τους αριθμούς φαίνεται ότι τα περισσότερα δεν ευσταθούν. Όταν ασκηθεί πειθαρχική δίωξη σ’ ένα μέλος του αστυνομικού σώματος, η διαδικασία που ακολουθείται είναι η ίδια με αυτή του ποινικού δικαστηρίου.
Στα πειθαρχικά παραπτώματα υπάρχουν διάφορες ποινές. Η πιο σοβαρή ποινή είναι απόλυση ή υποβάθμιση και η πιο ελαφριά, η επίπληξη ή κατακράτηση ημερομισθίου ή ακόμη και πρόστιμο. Όσο αφορά αδικήματα διαφθοράς που υπόκεινται στην Υπηρεσία Εσωτερικού Ελέγχου δεν έχω δεδομένα γιατί δεν υπάγονται στην αστυνομία, αλλά διαβιβάζονται απευθείας στον Γενικό Εισαγγελέα.
Πιστεύεις ότι η συνεργασία της Αστυνομίας και των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης αποδίδει προς όφελος της πολιτείας και της κοινωνίας;
Βασικά η συνεργασία με τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ενδείκνυται για να ενημερώνεται έγκυρα και έγκαιρα ο πολίτης. Η αστυνομία έχει και δικά της Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, όπως π.χ. το Facebook όπου έχουμε πάνω από 120,000 πρόσωπα που μας ακολουθούν. Μέσω αυτών των δικτύων μπορούμε να ενημερώνουμε αλλά και να προειδοποιούμε τον κόσμο για κάποιες υποθέσεις, όπως σεξουαλικές παρενοχλήσεις, βία στα γήπεδα, ναρκωτικά κ.α. Να αναφερθώ και στις πρόσφατες καταγγελίες με πρωταγωνιστές ψευδογιατρούς, που εξαπατούσαν κόσμο και κυρίως ηλικιωμένα πρόσωπα. Με τις αναρτήσεις και τις προειδοποιήσεις που δίναμε στη δημοσιότητα, πολύς κόσμος ενημερώθηκε και αποτράπηκαν πολλά τέτοια κρούσματα.
Έχετε έρθει ποτέ σε ρήξη με λειτουργούς των Μέσων Μαζικής ενημέρωσης;
Διαφωνία ναι, ως προς τον τρόπο που θα θέλαμε εμείς να δώσουμε προς έξω την είδηση. Σε ρήξη όμως όχι. Μπορώ να πω ότι η συνεργασία των Εκπροσώπων της αστυνομίας και των δημοσιογράφων ενίοτε είναι καλή, έως άψογη.
Θεωρείς ότι η θέση σου ως Εκπρόσωπος Τύπου έχει κάποια επικινδυνότητα;
Προσωπικά δεν το ένοιωσα εγώ αυτό, δεν ξέρω όμως αν υποβόσκει κάτι άλλο από πίσω. Η δουλειά μου είναι να λέω τα πραγματικά γεγονότα ως έχουν και να υπερασπίζομαι το γόητρο της αστυνομίας που πάντα είναι στο στόχαστρο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Εάν αναλογούν οι όποιες ευθύνες ή λάθη στο αστυνομικό σώμα, σίγουρα το αναγνωρίζουμε.
Πως κερδίζεται η εμπιστοσύνη του κοινού;
Με την αλήθεια και την ειλικρίνεια. Ο κόσμος έχει μάθει να τα αναγνωρίζει, δεν μπορεί να ξεγελαστεί.
Πόσο εύκολο είναι για μια γυναίκα να ακολουθήσει το επάγγελμα του αστυνομικού;
Δεν είναι εύκολο! Αλλά στην Αστυνομική Υπηρεσία μπορείς να δεις γυναίκες σε όλα τα πόστα και βαθμίδες, στο Τμήμα Τροχαίας, Αστυνομικών Σταθμών ακόμα και στα ΤΑΕ. Είναι ισάξιες κι ισότιμες με τους άνδρες και μιλώντας εκ πείρας προχωρώ ένα βήμα παρακάτω λέγοντας ότι σε μερικά πόστα που ως πριν μερικά χρόνια θεωρούνταν ανδροκρατούμενα π.χ στη ΜΑΑΔ και στη Μονάδα Αεροπορικών Επιχειρήσεων, οι γυναίκες είναι το ίδιο ικανές και εργατικές. Κι αυτό είναι μία καταξίωση που κέρδισαν με την αξία τους, όπως και το σεβασμό όλων μας.
Υπάρχουν κρούσματα ρατσισμού στις τάξεις της αστυνομίας;
Θεωρώ ότι πλέον αυτό το φαινόμενο είναι ξεπερασμένο. Οι γυναίκες αντιμετωπίζονται ισότιμα με τους άνδρες. Είχαμε μάλιστα πρόσφατα σεμινάριο στην αστυνομία για θέματα ισότητας φύλου και οι γυναίκες αξιωματικοί που ήταν παρόντες το επιβεβαίωσαν αυτό.
Έχεις καθόλου ελεύθερο χρόνο; Αν παράδειγμα έχεις μια υποχρέωση και θα πρέπει να λήψεις για μερικές μέρες υπάρχει κάποιος να σε αντικαταστήσει;
Όχι δεν έχω καθόλου και ναι, υπάρχουν δύο γυναίκες συνάδελφοι που με αντικαθιστούν εν τη απουσία μου. Αλλά και πάλι όταν η περίσταση το απαιτεί το τηλέφωνο μου δεν παύει να κτυπάει, είτε βρίσκομαι σε άδεια απουσίας ή σε κάποια οικογενειακή συγκέντρωση, και πάντοτε ανταποκρίνομαι.
Υπάρχει ψυχολογική αξιολόγηση στα μέλη του αστυνομικού σώματος;
Οι υποψήφιοι, κατά την πρόσληψη τους, πέραν των γραπτών εξετάσεων, έρχονται αντιμέτωποι με ψυχομετρικές και ιατρικές εξετάσεις καθώς και αθλητικές δοκιμασίες. Αυτές χρησιμοποιούνται για να κριθεί η καταλληλόλητα και ικανότητα τους να ανταπεξέλθουν στις σωματικές απαιτήσεις που θα συναντήσουν κατά την εκπαίδευσή τους στην Αστυνομική Ακαδημία αλλά και στην καθημερινή δράση στο «πεδίο» , όταν αποφοιτήσουν. Επίσης η Υπηρεσία στελεχώνεται και από συναδέλφους ψυχολόγους, σε περιπτώσεις συναισθηματικού ή ψυχολογικού τραύματος ενός συναδέλφου αστυνομικού.
Ακατάστατο ωράριο, πολλές ώρες απασχόλησης πόση κατανόηση δείχνει η οικογένεια σου;
Ο Εκπρόσωπος Τύπου της Αστυνομίας δεν εργάζεται μόνο τις ώρες γραφείου. Το τηλέφωνο δεν σταματάει ποτέ να κτυπάει εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο. Στις μέρες μας δεν είναι καθόλου εύκολο κάποιος να επιτύχει την ισορροπία μεταξύ δουλειάς και προσωπικής ζωής σε όποια θέση και να βρίσκεται. Η δουλειά παίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή μας. Το εισόδημα μας εξασφαλίζει την κάλυψη των αναγκών μας. Οπότε ανάμεσα στη δουλειά και στην προσωπική ζωή απαιτεί να διαχειριζόμαστε σωστά το χρόνο μας. Τόσο εγώ όσο και η γυναίκα μου εργαζόμαστε πολλές ώρες, με αποτέλεσμα να μην περνάμε ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά μας. Ωστόσο με συμβιβασμούς και θυσίες προσπαθούμε να κρατάμε τις ισορροπίες μεταξύ δουλειάς και προσωπικής ζωής. Αλλά στην τελική όσο κοινότοπο κι αν ακούγεται, είναι όλα θέμα συνήθειας. Έτσι αν και όποτε έχω ελεύθερο χρόνο τον εναποθέτω στην οικογένεια μου ή σε μια ενδιαφέρουσα ταινία ή παρέα με φίλους και καλό κρασί. Κλασικός σπιτόγατος δηλαδή!
Παρακολουθούν επιμορφωτικά σεμινάρια τα μέλη της αστυνομικής δύναμης;
Ναι τα μέλη της αστυνομίας τυγχάνουν τακτικής εκπαίδευσης. Έχουμε σε μηνιαία βάση εκπαιδευτικά σεμινάρια σε θέματα όπως π.χ. “Αστυνόμευση αθλητικών εκδηλώσεων”, “Φυλετικές Διακρίσεις και Ρατσιστικές συμπεριφορές, Ξενοφοβία, Πολυπολιτισμικότητα”, “Αρχές Συμπεριφοράς και Δεοντολογίας στη Δημόσια Υπηρεσία”, “Πρόληψη και Αντιμετώπιση της Σεξουαλικής Παρενόχλησης”, “Καταπολέμηση της βιας στην οικογενεια”, “Ανθρώπινα Δικαιώματα και Χειρισμός Κρατουμένων”, “Ισότητα Φύλων” κ.α. Υπάρχουν και εξιδεικευμένα προγράμματα από εμπειρογνώμονες που έρχονται από το εξωτερικό για θέματα όπως: “Καταπολέμηση του εγκλήματος και της εμπορίας προσώπων”, “Καταπολέμηση της τρομοκρατίας”, “Ανακριτικές τεχνικές”, “Καταστάσεις ομηρίας”, “Εξουδετέρωση εκρηκτικών μηχανισμών”, “Εγκληματολογία”, ” Ψυχολογικό προφίλ του κατά συρροή δολοφόνου”, ” Ψυχολογικό προφίλ του δράστη και του θύματος”, κ.α.
Πως θα χαρακτήριζες την Κυπριακή αστυνομία σε συσχετισμό με ευρωπαϊκών κρατών;
Δεν έχω μέτρο σύγκρισης. Άλλα έχω να πώ ότι τα πλείστα των μελών της Αστυνομικής Υπηρεσίας Κύπρου εργάζονται ευσυνείδητα και με ζήλο. Αυτό δεν το λέω μόνο εγώ, αλλά έχουμε και έξωθεν μαρτυρία από τον Γενικό Γραμματέα της Interpol, Jürgen Stock, ο οποίος δήλωσε ότι η Αστυνομία της Κύπρου ξεχωρίζει για τον επαγγελματισμό της και γι’ αυτό το λόγο θεωρείται μια από τις ασφαλέστερες χώρες. Σίγουρα λάθη και παραλείψεις θα γίνονται και δυστυχώς βγαίνουν προς τα έξω μόνο μεμονομένες περιπτώσεις που αμαυρώνουν το όνομα της, επισκιάζοντας τις επιτυχίες της. Να αναφέρω ότι αρκετά μέλη μας είναι κορυφαίοι επαγγελματίες, καταξιωμένοι εμπειρογνώμονες και αναγνωρισμένοι διεθνώς στον κλάδο τους. Πολλοί εξ’ αυτών αξιοποιούνται οι ικανότητες τους και στο εξωτερικό (Europol κλπ). Επίσης να αναφέρω ότι μετά την διαπίστωση της εξαρσης ενδοοικογενειακής βίας εν μέσω κορονοϊού και κατ’ εντολή του Αρχηγού της Αστυνομίας δημιουργήθηκαν εξειδικευμένα κλιμάκια σε κάθε πόλη. Τα κλιμάκια αυτά στελεχώνονται από έμπειρο κι εξειδικευμένο προσωπικό, άνδρες και γυναίκες που έτυχαν σχετικής εκπαίδευσης για τις συγκεκριμένες υποθέσεις που αφορούν βία στην οικογένεια. Πάλι κατ’ εντολή του Αρχηγού αστυνομίας δημιουργήθηκε: 1. Υποδιεύθυνση Διερεύνησης Ευάλωτων Προσώπων, με εξιδεικευμένο προσωπικό που ερευνούν σεξουαλικές κακοποιήσεις ανηλίκων και τυγχάνουν ειδικού χειρισμού. 2. Υποδιεύθυνση Ηλεκτρονικού εγκλήματος, πάλι με εξειδικευμένο προσωπικό με τρομερές γνώσεις και εμπειρίες 3. Υποδιεύθυνση Οικονομικού εγκλήματος κ.α.
Πως διαχειρίζεται την αναγνωσιμότητα σου η οικογένεια σου; “Η δουλειά μου είναι η ζωή μου”. Πόσο σε εκφράζει αυτό;
Όχι καθόλου. Ναι μεν οι επαγγελματικές μου υποχρεώσεις μου «κλέβουν» αρκετό χρόνο, αλλά η σύζυγος μου και τα παιδιά μου είναι το παν για μένα!
Τι θα συμβουλεύατε σε ένα νέο ή νέα που θέλει να ακολουθήσει το επάγγελμα σας;
Αν είσαι δραστήριος άνθρωπος με ενεργητικότητα τότε το επάγγελμα του αστυνομικού είναι κατάλληλο για σένα. Κι αν βαριέσαι την ρουτίνα ακόμη καλύτερα, γιατί η καθημερινότητα σου θα είναι γεμάτη ένταση και αδρεναλίνη. Είναι δουλειά που σου αντλεί καθημερινά μια ηθική ικανοποίηση παρόλη την επικινδυνότητα της. Σκοπός μας άλλωστε είναι η ασφάλεια και η προστασία της ανθρώπινης ζωής και το αίσθημα της ικανοποίησης, ότι βοηθάς έναν συνάνθρωπο δεν μετριέται με υλική αμοιβή. Η συναισθηματική ικανοποίηση μας κάνει να συνεχίζουμε τόσα χρόνια. Είναι ένα επάγγελμα που καμιά μέρα δεν είναι η ίδια και αυτό το κάνει περισσότερο ενδιαφέρον και λιγότερο κουραστικό.
Σ’ ευχαριστώ πολύ, σου εύχομαι κάθε δύναμη στο δύσκολο έργο σου.