Γράφει η Ρέα Κουμπαρή, λειτουργός δημοτικής βιβλιοθήκης
Δημήτρη, σε καλωσορίζω στον χώρο της Βιβλιοθήκης. Πες μου κάποια πράγματα για σένα. Από το επίθετο αντιλαμβάνομια ό,τι η καταγωγή σου είναι από Αραδίππου;
Σωστά όντως τόσο ο πατέρας μου Ανδρέας Καρίττεβλης όσο και η μητέρα μου Παρασκευούλλα Καφατάρη κατάγονται από την Αραδίππου. Το επίθετό μου προέρχεται από τον προπάππου μου ο οποίος επίσης καταγόταν από την Αραδίππου. Η επικρατούσα θεωρία, της προέλευσης του οικογενειακού μας επιθέτου αναφέρει ότι ο προπάππους μου ονομαζόταν Χριστόδουλος ή αλλιώς «Ττοουλής» ο οποίος είχε “καρέττες/κάρα” για τα βόδια. Επομένως πολλοί φίλοι και χωριανοί τον αποκαλούσαν “Καραττοουλή” και με το πέρασμα των χρόνων μετατράπηκε σε “Καρίττεβλη”.
Γεννήθηκα στη Λάρνακα το έτος 1983 και σε νεαρή ηλικία, τα καλοκαίρια βοηθούσα τον πατέρα μου και τους θείους μου εργαζόμενος σε χοιροστάσιο ή και πτηνοτροφείο. Επιπρόσθετα βοηθούσα στη συλλογή των χαρουπιών καθώς και των ελιών ενώ είχα την τύχη να επισκεφθώ τόσο το ζωολογικό κήπο όσο και το ενυδρείο της πόλης Σίδνεϊ στην Αυστραλία. Τα προαναφερόμενα πιστεύω συνέβαλαν στο να καλλιεργήσω την υπομονή και να συνδεθώ με τα ζώα και τη φύση. Μετά την ολοκλήρωση της θητείας μου στην Εθνική Φρουρά (Στρατονομία), σπούδασα στην Ελλάδα, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Όταν ολοκλήρωσα τις σπουδές μου, εργάστηκα σε ιδιωτική κτηνιατρική κλινική, σε σφαγείο και έπειτα ως κτηνιατρικός λειτουργός στις Κτηνιατρικές Υπηρεσίες.
Η κτηνιατρική πώς προέκυψε στη ζωή σου. Ήταν μια συνειδητή επιλογή για σένα ή τυχαία;
Αρχικά ήθελα να γίνω γιατρός αλλά λόγω του ότι αγαπούσα γενικά τα ζώα (όπως προανέφερα είχα τριβή με παραγωγικά κυρίως ζώα (στενός οικογενειακός κύκλος που σχετίζεται με παραγωγικά ζώα – χοιροστάσιο, πτηνοτροφείο) και πολλές φορές από τα βιώματα μου διαφάνηκε ότι τα ζώα αναζητούν την ανθρώπινη βοήθεια, προτίμησα να σπουδάσω την Κτηνιατρική επιστήμη σε ένα πολύ καλό πανεπιστήμιο έχοντας πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου τη δυνατότητα της μεταπήδησης στην Ιατρική Σχολή σε περίπτωση που δεν μου άρεσε η Κτηνιατρική Σχολή.
Κατά τη διάρκεια όμως του πρώτου κιόλας έτους ανακάλυψα την ιατρική στην κτηνιατρική καθώς και το ότι η συγκεκριμένη σχολή “αγκαλιάζει” τον άνθρωπο, τα ζώα και τη φύση (ΜΙΑ ΥΓΕΙΑ). Παράλληλα γρήγορα αντιλήφθηκα το επίπεδο των γνώσεων που μου παρείχε η συγκεκριμένη σχολή (ΑΠΘ). Σε αυτό φυσικά συνέβαλαν αρχικά οι συγκάτοικοί μου στο φοιτητικό μας σπίτι (αδελφή – Μελίνα Καρίττεβλη – πνευμονολόγος και ξάδελφος – Γεώργιος Καφατάρης – Ορθοπεδικός), που σπούδαζαν στη γειτονική Ιατρική Σχολή του ΑΠΘ, μαζί με τους οποίους μελετούσαμε πανομοιότυπα μαθήματα. Επίσης σημαντικό ρόλο έπαιξαν οι φίλοι από τη σχολή και η σύζυγός μου (Μαργαρίτα Νικολάου – Παιδοχειρουργός) η οποία επίσης σπούδαζε τότε ιατρική και η οποία έτρεφε και τρέφει ιδιαίτερη αγάπη στις γάτες.
Πώς είναι μια συνηθισμένη ημέρα στο ιατρείο; Περιέγραψε μου εν συντομία την καθημερινότητά σου.
Θα ήθελα να διευκρινίσω ότι μία ημέρα στο ιατρείο είναι πολύ διαφορετική από μία ημέρα στο κτηνιατρείο (Κτηνιατρικές Υπηρεσίες) λόγω της φύσης της δουλειάς.
Εστιάζοντας λοιπόν στο ιατρείο, ενδεικτικά θα αναφέρω επιγραμματικά κάποιες εργασίες που δυνητικά μπορεί να λάβουν χώρα σε μία ημέρα και αναφέρω ενδεικτικά, γιατί στην πραγματικότητα μία ημέρα δεν αρκεί για να παρουσιάσεις την γκάμα των εργασιών με τις οποίες μπορεί να ασχοληθεί ένας ιδιώτης κτηνίατρος:
Πριν ακόμη ανοίξει το ιατρείο, πρέπει να ελεγχθούν τυχόν νοσηλευόμενα ζώα, να χορηγηθεί η θεραπεία τους και να συμπληρωθούν οι καρτέλες τους.
Ακολούθως πρέπει να καθαριστούν οι χώροι και οι κλωβοί (εμετοί, διάρροιες, σημεία αφόδευσης ή ούρησης) ενώ πρέπει να υπάρχει μέριμνα έτσι ώστε να υπάρχει αποστειρωμένο σετ χειρουργικών εργαλείων σε περίπτωση που χρειαστεί να γίνει κάποια επέμβαση.
Έπειτα πρέπει να καταχωρηθούν τα στοκ σε τροφές, φαρμακευτικά προϊόντα και άλλα αναλώσιμα και σε περίπτωση ελλείψεων να γίνουν οι ανάλογες παραγγελίες.
Κατά τη διάρκεια της ημέρας μπορεί να περάσουν άτομα από το ιατρείο χωρίς τα κατοικίδιά τους για αγορά τροφής, λήψη συμβουλής, γνωριμία, αγορά αντιπαρασιτικών χαπιών, σκευών, κλωβών, κολλάρων κλπ.
Επίσης μπορεί να περάσουν ιδιοκτήτες με τα κατοικίδιά τους με ή χωρίς ραντεβού για σήμανση (τοποθέτηση πομποδέκτη), εμβολιασμό, προετοιμασία για ταξίδι σε άλλη χώρα, τραυματισμό και διάφορες άλλες παθολογικές καταστάσεις για τις οποίες ίσως να πρέπει να γίνουν επιπλέον εξετάσεις προτού τεθεί η διάγνωση όπως μικροσκόπηση, υπέρηχος, αιμοληψία για αναλύσεις αίματος, ακτινογραφία κ.α.
Δεν αποκλείεται να εισέλθει στο ιατρείο ζώο συντροφιάς στο οποίο να πρέπει άμεσα να παρασχεθούν πρώτες βοήθειες από κάποιες σοβαρές παθολογικές καταστάσεις (π.χ καρδιοπαθής σκύλος), λόγω του ότι ο ιδιοκτήτης καθυστέρησε να προσέξει κάποια συμπτώματα με συνέπεια να υπάρχει επιδεινούμενη κλινική εικόνα ή υποτροπή υφιστάμενης παθολογικής κατάστασης, από ένα ατύχημα (π.χ. κάταγμα), από κατανάλωση τοξικής ουσίας (π.χ. δηλητηρίαση) και άααλλα πολλά.
Το μεσημέρι όταν κλείσει για λίγες ώρες το ιατρείο μπορεί να γίνουν κάποια προγραμματισμένα χειρουργεία όπως για παράδειγμα στειρώσεις ζώων, καθαρισμός δοντιών ή ό,τι άλλο προκύψει.
Το απόγευμα επαναλαμβάνονται τα σημεία 4-6 ενώ όταν το ιατρείο κλείσει και γίνεται ο τελευταίος έλεγχος των νοσηλευόμενων ζώων και η απολύμανση-καθαριότητα, μπορεί επείγον να αφιχθεί σκύλος με επίσταξη (να τρέχει αίμα από τη μύτη) ή με πεπτικές διαταραχές (εμετούς, διάρροιες κλπ.) και φτου και από την αρχή !!
Το βράδυ κατάκοπος απλά ευελπιστείς ότι δεν θα προκύψει έκτακτο περιστατικό. Ξαπλώνεις και το τηλέφωνο ξανακτυπά για να ρωτήσει κάποιος κάτι…
Ένα περιστατικό στο ιατρείο που σε στιγμάτισε ως άνθρωπο;
Σε σκυλίτσα την οποία εμβολίασα από το πρώτο εμβόλιο της ζωής της και προέβαινα σε τακτικές επισκέψεις στον χώρο διαβίωσής της για γενική περιποίηση, έγιναν διάφορες θεραπείες κατά τη διάρκεια της ζωής της καθώς και χειρουργική επέμβαση. 13 χρόνια αργότερα και μετά από χρόνια υποστηρικτική θεραπεία η σκυλίτσα καθηλώθηκε πλήρως από αρθρίτιδα-γηρατειά, ενώ ταυτόχρονα υπήρχε διαφυγή ούρων και κοπράνων και άρχισαν να εμφανίζονται τραύματα κατάκλισης.
Στην εν λόγω σκυλίτσα έπρεπε εγώ ο ίδιος που μεγάλωσα μαζί της να κάνω ευθανασία. Το περιστατικό αυτό ήταν κάτι που με στιγμάτισε και που ταυτόχρονα μου υπενθύμισε τον κύκλο της ζωής.
Ας μιλήσουμε τώρα για ζώα! Ποιο ζώο είναι το πιο ακίνδυνο για να το έχουμε σπίτι μας;
Πιστεύω τα διακοσμητικά ψάρια.
Σκυλί ράτσας ή αδέσποτο. Τι συστήνεις εσύ;
Είναι πολύ δύσκολο για μένα να πάρω θέση…
Από τη μία, το να έχεις καθαρόαιμο σκύλο ή γάτο είναι και θέμα γούστου. Υπάρχουν ιδιοκτήτες που κυριολεκτικά λατρεύουν τα χαρακτηριστικά κάποιας φυλής και όχι επειδή δεν επιθυμούν να βοηθήσουν τα αδέσποτα ζώα.
Επιπλέον αγοράζοντας ένα καθαρόαιμο ζώο, αυτόματα υπάρχει η προβλεψιμότητα του αναμενόμενου τελικού μεγέθους, του χαρακτήρα π.χ. πόσο δραστήριο θα είναι ή ακόμη και των αναγκών σε περιποίηση τριχώματος επομένως κάποιος μπορεί να επιλέξει με βάση τον τρόπο ζωής του ποια φυλή ταιριάζει καλύτερα στις ανάγκες και δυνατότητες του.
Παράλληλα όπως ο κάθε άνθρωπος έχει κάποιο χόμπι, ομοίως σε πολλούς αρέσκεται να πηγαίνουν σε εκθέσεις μορφολογίας ή άλλων διαγωνισμών κάτι που δεν μπορείς να το πράξεις εάν ο σκύλος σου δεν έχει το σχετικό πιστοποιητικό καθαροαιμίας (Pedigree – γενεαλογικός χάρτης του σκύλου). Σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει, δημιουργήθηκαν έτοιμες τροφές/δίαιτες οι οποίες προσαρμόστηκαν ειδικά για συγκεκριμένες φυλές γνωρίζοντας της ευαισθησίες και τις ιδιαιτερότητες της κάθε φυλής, γεγονός που συμβάλλει ιδιαίτερα στην πρόληψη.
Παρόλα αυτά όμως, υπάρχουν φυλές οι οποίες αναμένεται ότι θα εμφανίσουν κάποια παθολογική κατάσταση (γενετικά/κληρονομικά νοσήματα). Επιστρέφοντας στα θετικά των καθαρόαιμων φυλών, πρέπει να τονιστεί ότι για κάποιες ανάγκες του ανθρώπου π.χ. σκύλος οδηγός, διαφαίνεται ότι οι καθαρόαιμοι σκύλοι ή οι ελεγχόμενες διασταυρώσεις τους δίνουν τα πιο καλά αποτελέσματα όσο αφορά την καλή απόδοση.
Μία άλλη άποψη αναφέρει ότι “ο σκύλος μου είναι συγκεκριμένης φυλής αλλά δεν υπάρχει πιστοποιητικό καθαροαιμίας”. Στην πράξη όμως, ό,τι δεν έχει pedigree, είναι ημίαιμο που μοιάζει με κάποια φυλή ή που υπερισχύουν τα χαρακτηριστικά της.
Μία τελευταία οπτική γωνία αναφέρει “τι σημασία έχει, θα ήταν διαφορετικός εάν ο σκύλος μου δεν είναι από σπουδαίο σόι?”, “Δεν επιλέγεις τα χαρακτηριστικά του παιδιού σου και δεν το αγαπάς σύμφωνα με αυτά”. Με την υιοθέτηση ενός σκύλου, είναι μία πράξη αγάπης και κοινωνικό έργο. Επιπρόσθετα, για κάποια άτομα, η υιοθέτηση μίας κινούμενης έκπληξης, από τον χαρακτήρα μέχρι τη σωματική διάπλαση (αφού δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ποια χαρακτηριστικά θα επικρατήσουν στο τετράποδό μας ακόμη και εάν γνωρίζουμε από ποιες περίπου φυλές προέρχεται), είναι κάτι το επιθυμητό. Ταυτόχρονα το κόστος ανάκτησης ή διατήρησης τέτοιου ζώου είναι πολύ χαμηλότερο από ένα καθαρόαιμο ζώο. Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι τα ημίαιμα ζώα, είναι προϊόντα φυσικής επιλογής και αυτό τα καθιστά πιο ανθεκτικά αφού είναι λιγότερο ευπαθή.
Με κάθε σεβασμό λοιπόν στην επιλογή του κάθε πολίτη/ιδιοκτήτη, προσωπικά θεωρώ ότι εάν δεν επιθυμείς να μεταβαίνεις στους διάφορους διαγωνισμούς και δεν έχεις «βίτσιο» με κάποιο φαινότυπο, θα επέλεγα ημίαιμο σκύλο, κυρίως λόγω του ότι πιθανόν να αφορά γενετικά ένα λιγότερο ευπαθές ζώο καθώς και λόγω του ότι θα απάμβλυνα το φορτίο στα καταφύγια αλλά θα προτιμούσα να γνωρίζω από ποια σύζευξη προέκυψε.
Ποιες είναι οι υποχρεώσεις κάποιου που θα αποφασίσει να υιοθετήσει ένα ζώο;
Μπορώ να απαριθμήσω πάρα πολλές υποχρεώσεις αλλά για την ώρα θα ήθελα να εστιάσω στις βασικές και πιο σημαντικές οι οποίες πρέπει να γίνουν αντιληπτές από όλους τους ιδιοκτήτες κατοικιδίων ή/και παραγωγικών ζώων για σκοπούς αποφυγής δυσάρεστων καταστάσεων σε περίπτωση που διαπιστωθεί ότι οι υποχρεώσεις αυτές δεν εφαρμόζονται (επιπτώσεις λόγω παραβίασης νομοθεσίας).
Όλοι οι άνθρωποι – πολίτες φιλόζωοι, ζωόφιλοι, αδιάφοροι, πρέπει να σέβονται τις 5 βασικές ελευθερίες των ζώων (ενδεικτικά βλ. https://eur-lex.europa.eu/EN/legal-content/glossary/animal-welfare.html) που είναι οι πιο κάτω:
Ελευθερία από πείνα και δίψα: με πρόσβαση σε καθαρό νερό και σωστή διατροφή για υγεία και ζωτικότητα.
Ελευθερία από άσχημες συνθήκες διαβίωσης: με σωστό κατάλυμα στέγης και ξεκούρασης.
Ελευθερία από πόνο – τραυματισμό – νόσο: Με την πρόληψη, έγκαιρη διάγνωση και κατάλληλη θεραπεία/φροντίδα
Ελευθερία από φόβο – απόγνωση/αγωνία: Με την εξασφάλιση συνθηκών και χειρισμών που αποφεύγουν την ψυχική ταλαιπωρία.
Ελευθερία έκφρασης φυσιολογικής συμπεριφοράς: Παρέχοντας επαρκή χώρο, κατάλληλες εγκαταστάσεις και σωστή κοινωνικοποίηση με ανθρώπους και ζώα του ίδιου είδους.
Οι ΒΑΣΙΚΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΣΚΥΛΩΝ είναι αναρτημένες στην ιστοσελίδα των Κτηνιατρικών Υπηρεσιών:
Εσύ προσωπικά Δημήτρη έχεις υιοθετήσει κάποιο ζώο; Αν ναι, δεν είναι εξαντλητική όλη αυτή η συνεχόμενη επαφή με τα ζώα;
“Υιοθέτησα”, βασικά με “επέλεξε/ υιοθέτησε”, ένα γατάκι πριν αρκετά χρόνια ο “Ψιψάκης” ο οποίος δεν είναι πλέον εν ζωή ενώ τα τελευταία χρόνια με την οικογένειά μου υιοθετήσαμε ένα γατάκι το οποίο διασώθηκε από βέβαιο θάνατο, την “Τζένα”.
Η συνεχής επαφή με τα ζώα μπορεί κάποιες φάσεις να είναι εξαντλητική εάν ληφθεί υπόψη:
Ο χρόνος που απαιτείται να αφιερώσεις στο κατοικίδιό σου λαμβάνοντας υπόψη τον σύγχρονο τρόπο ζωής.
Την ηρεμία και υπομονή που πρέπει να επιδείξει ένας κάτοχος κατοικίδιου για να το εκπαιδεύσει ή σε περίπτωση που το ζώο άθελά του προξενήσει κάποια ζημιά
Το οικονομικό κόστος για να παρέχεις τουλάχιστο τα απαραίτητα στο κατοικίδιό σου (φροντίδα, στέγη, διατροφή, περίθαλψη κλπ.)
Το πρωινό ξύπνημα άσχετα εάν θες να κοιμηθείς λίγο περισσότερο.
Αλλά “συν μυρίοισι τα καλά γίγνεται πόνοις” (Ευριπίδης) – Τα καλά επιτυγχάνονται με μυριάδες κόπους. Η ευημερία απαιτεί κούραση και προσπάθεια, συνεπακόλουθο της “εξάντλησης που προαναφέρθηκε, αλλά από τον κόπο αυτό προκύπτουν διάφορα θετικά που προσφέρουν τα ζώα στον άνθρωπο όπως μείωση του άγχους, γέλιο, χαλάρωση, επαφή με τη φύση, ανιδιοτελής αγάπη, ασφάλεια και σωματική υγεία. Είναι πλέον αποδεκτό ότι η σύγχρονη ψυχιατρική και ψυχολογία μπορεί να χρησιμοποιήσει επικουρικά τα κατοικίδια για να ωφελήσουν ορισμένα άτομα αφού δρουν ως σύμμαχοι της ψυχικής ευεξίας.
Να μην ξεχάσουμε επίσης την παροχή βοήθειας (οδηγός ατόμων με προβλήματα στην όραση, βοηθός στο κυνήγι, διάσωση, ανεύρεση ναρκωτικών ή εκρηκτικών, μετακίνηση κλπ.) και να τονίσουμε τη συμβολή τους στην ένδυση, υπόδηση και διατροφή του ανθρώπου.
Ποια κριτήρια πρέπει να λάβει υπόψη του ένας ιδιοκτήτης ζώου πριν επιλέξει το κτηνίατρο που θα το παρακολουθεί;
Η άποψή μου μετά από τη μέχρι τώρα εμπειρία μου, είναι ότι ο κάθε ιδιοκτήτης ζώου πρέπει να λάβει υπόψη τα πιο κάτω:
Συστάσεις από φίλους και γνωστούς που εμπιστεύεται και έχουν παρόμοιες απαιτήσεις με σας ή/και το ίδιο είδος κατοικιδίου.
Απόσταση από την οικία ή το σημείο διαβίωσης του κατοικίδιου σας.
Ώρες εργασίας του ιατρείου ή της κτηνιατρικής κλινικής ή του νοσοκομείου καθώς επίσης και δυνατότητα ανταπόκρισης σε επείγοντα περιστατικά τόσο σε εργάσιμες ή μη εργάσιμες ώρες.
Χρεώσεις/Κόστος αναλόγως και της υπηρεσίας που λαμβάνει ο ιδιοκτήτης ή το κατοικίδιό του καθώς και η μέθοδος ή ευκολίες πληρωμής.
Δυνατότητα για εξειδικευμένες εξετάσεις ή νοσηλεία (Υπέρηχος, χειρουργεία, MRI, Οδοντιατρικοί χειρισμοί, ενδοσκοπήσεις, οφθαλμιατρικές εξετάσεις κλπ.)
Δυνατότητα να παρασχεθούν υπηρεσίες για το είδος του ζώου που κατέχετε (πχ. πτηνό, σαύρα, ψάρι, άλογο κλπ.)
Άλλες υπηρεσίες που πιθανόν να παρέχονται σε ένα ιατρείο μικρών ζώων ή μία κτηνιατρική κλινική ή ένα νοσοκομείο ζώων όπως περιποίηση τριχώματος, μπάνια, εκπαίδευση, μαθήματα υπακοής, φιλοξενία κ.λ.π..
Επικοινωνία με τον κτηνίατρο, κάλυψη αποριών ή ορθή επεξήγηση και κατανοητές οδηγίες για τυχόν περαιτέρω χειρισμούς ή θεραπείες.
Πραγματικό ενδιαφέρον του προσωπικού του ιατρείου για το κατοικίδιό σας, καλοί και ήρεμοι χειρισμοί.
Εάν είστε ευχαριστημένοι ή εάν υπήρχε ανταπόκριση στη θεραπεία που δόθηκε πάντοτε όμως σε συνδυασμό με την εφαρμογή των υποδείξεων του κτηνιάτρου.
Καθαριότητα στο χώρο του ιατρείου-κλινικής-νοσοκομείου.
Αίσθημα ασφάλειας και εμπιστοσύνης, συμπεριφορά κτηνιάτρου ή κτηνιάτρων και προσωπικού (γραμματέας, νοσοκόμοι) καθώς και ύπαρξη ομαλής συνεργασίας των πιο πάνω.
Ιστοσελίδα με πληροφορίες ή αξιολογήσεις.
Εάν εργάζονται αρκετοί κτηνίατροι στην κλινική και ποια πολιτική εφαρμόζεται εάν τυχόν υπάρχει απαίτηση το κατοικίδιό σας να εξεταστεί από συγκεκριμένο κτηνίατρο.
Ο ιδιοκτήτης του ζώου μπορεί να διευθετήσει ραντεβού με τον κτηνίατρο για να γνωρίσει τον κτηνίατρο, το προσωπικό και να ξεναγηθεί στο χώρο πριν πάρει την τελική απόφαση.
Παράλληλα θα ήθελα να αναφέρω ότι το να αφιερώσει ο κτηνίατρος αρκετό χρόνο στο κατοικίδιο και να προβεί σε μία καλή κλινική εξέταση αυτού (ψηλάφηση, ακρόαση καρδιάς και πνευμόνων, θερμομέτρηση) αποτελεί ένα ακόμη σημαντικό κριτήριο για να επιλέξει κάποιος τον κτηνίατρο στον οποίο θα εμπιστευθεί το κατοικίδιό του.
Με ποιους τρόπους ένας κτηνίατρος καταφέρνει να μειώσει τον φόβο και το στρες του ζώου στην καθιερωμένη επίσκεψη.
Ένας κτηνίατρος προσπαθεί να μειώσει στο στρες ενός ζώου αφού πρώτα αναγνωρίσει την παρουσία του φόβου “διαβάζοντας” τη γλώσσα του σώματός του. Η επίτευξη της μείωσης του στρες, επιτυγχάνεται με τους ήπιους χειρισμούς, την ψυχραιμία και την υπομονή που τον διακατέχει. Επικουρικά η διαμόρφωση του εξεταστηρίου (κλειστή πόρτα ή παράθυρα) προς αποφυγή πρόκλησης έντονων ήχων ή επαφή με άλλα κατοικίδια ζώα (π.χ. αποφυγή μία γάτα να δει ή να ακούει κάποιο σκύλο) παίζει σημαντικό ρόλο.
Παράλληλα με την προσφορά κάποιας γευστικής επιβράβευσης (treat) γίνεται προσπάθεια από μέρους του κτηνιάτρου για να αλλάξει την αντίληψη (perception) που έχει ένα ζώο ότι κινδυνεύει στο χώρο του εξεταστηρίου. Όλα τα προαναφερόμενα είναι κάποια μέτρα που βοηθούν στη μείωση του επιπέδου του στρες του ζώου και αυτό με τη σειρά του αρχίζει να αντιλαμβάνεται ότι κανείς δεν θέλει να του κάνει κακό.
Η συμμετοχή του ιδιοκτήτη στην προαναφερόμενη προσπάθεια είναι επίσης πολύ σημαντική. Συνοπτικά η διατήρηση της ψυχραιμίας του ιδιοκτήτη, οι χειρισμοί του τόσο στο ιατρείο όσο και στην οικία και η θετική εκπαίδευση ή ακόμη και η χρήση φίμωτρου ή η εξοικείωση τοποθέτησής του σε κλωβό μεταφοράς είναι δράσεις που βοηθούν το κατοικίδιο να είναι πιο ήρεμο στο εξεταστήριο.
Στην περίπτωση όπου διαπιστώνεται ιδιαίτερη δυσκολία στο χειρισμό του ζώου συντροφιάς, τότε ο κτηνίατρος συνεκτιμώντας κάποια ευρήματα και το ιστορικό, πιθανόν να πρέπει να προχωρήσει σε ηρέμηση ή/και αναισθησία ή/και αναλγησία.
Μία απορία που συνήθως όλοι έχουμε. Μπορούμε να κολλήσουμε αρρώστιες από τα ζώα;
Ναι, τα νοσήματα αυτά ανήκουν στην κατηγορία των ζωοανθρωπονόσων δηλαδή η μετάδοση είναι από τα ζώα στον άνθρωπο αλλά μετάδοση νοσημάτων μπορεί να γίνει και από τον άνθρωπο στα ζώα και τότε ονομάζονται ανθρωποζωονόσοι.
Τέτοια νοσήματα είναι λοιμώξεις που προκαλούνται από ιούς, βακτήρια, παράσιτα και μύκητες τα οποία μεταδίδονται άμεσα ή έμμεσα από τα ζώα. Σημαντικό είναι να γνωρίζουμε όχι το όνομα των νοσημάτων που μπορώ να απαριθμήσω σε μία λίστα (Λύσσα, Βρουκέλλα, πυρετός Q, Σαλμονέλλα, Καμπυλοβακτηριδίωση, Τζιαρντίωση, Τοξοπλάσμωση, Φυματίωση, νόσος εξ ονύχων γαλής, Τριχινέλλωση, Ερλιχίωση, Τύφος, Ψιττάκωση και άλλα πολλά) αλλά το πως μπορούμε να διαφυλάξουμε τα παιδιά μας, τους ευπαθής ανθρώπους (παιδιά, ηλικιωμένοι και άτομα σε ανοσοκαταστολή) και τους εαυτούς μας (https://youtu.be/D9X-IqzYCXc).
Και εγώ εκ της θέσεώς μου, θα επαναλάβω το τετριμμένο “η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία”. Για τον λόγο αυτό θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση τουλάχιστο στα πιο κάτω:
Σωστός αποπαρασιτισμός (ενδο- και εξω-παράσιτα) στα κατοικίδια.
Χρήση περιλαιμίου ή/και άλλων σκευασμάτων εντομοαπωθητικών στα κατοικίδια.
Λήψη μέτρων για αποφυγή να τσιμπηθούμε από ψύλλους, κρότωνες, σκνίπες κλπ.
Ορθή υγιενή πρακτική στην κουζίνα (Καθαριότητα/Απολύμανση, Διαχωρισμός/αποφυγή επιμόλυνσης, Σωστό Ψήσιμο, Σωστή αποθήκευση τροφίμων-Ψύξη/Κατάψυξη, Ορθό καθαρισμό φρούτων και λαχανικών), (https://www.fda.gov/consumers/free-publications-women/food-safety-home)
Όχι κατανάλωση φαγητού σε χώρους που υπάρχουν ζώα και ο εξοπλισμός ή τα χέρια μας δυνητικά μπορεί να έχουν επιμολυνθεί.
Πάντοτε καλό πλύσιμο των χεριών με ζεστό νερό και σαπούνι μετά από κάθε επαφή με ζώο.
Επίβλεψη παιδιών όταν είναι με ζώα.
Απολύμανση υποδημάτων ή βγάζουμε τα παπούτσια πριν εισέλθουμε στην οικία μας κυρίως μετά από επίσκεψη σε εκτροφή ή οπουδήποτε μπορεί να υπήρχαν περιττώματα ζώων ή υπήρχε οποιαδήποτε επαφή με ζώα.
Αλλαγή και πλύσιμο ρουχισμού ή και άλλων αντικειμένων που είχαμε μαζί μας μετά από επίσκεψη σε εκτροφή, ζωολογικό κήπο ή άλλο χώρο που διαβιούν ζώα ή υπήρχε επαφή με ζώα.
Αν σε επισκεπτόταν στο ιατρείο σου ένα ζώο το οποίο καταλάβαινες ότι δεν λάμβανε τη φροντίδα που έπρεπε από τον ιδιοκτήτη του, τι θα έκανες;
Αρχικά θα προσπαθούσα να ενημερώσω τον ιδιοκτήτη, γιατί πολλές φορές για διάφορους λόγους και παράγοντες, που δεν επιθυμώ να αναλύσω, ίσως κάποιοι ιδιοκτήτες να μην αντιλαμβάνονται ποια είναι η σωστή φροντίδα που πρέπει να λαμβάνει ένα κατοικίδιο ζώο.
Επιπλέον το να κρίνουμε την ελλιπή φροντίδα ενός ζώου από την πρώτη επίσκεψη δεν είναι κάτι απλό γι’ αυτό χρειάζεται συζήτηση, επεξήγηση, σφαιρική διερεύνηση του θέματος (αίτια, χρονιότητα κλπ.) και ίσως εκπαίδευση/ενημέρωση σχετικά με τη νομοθεσία εάν κρίνουμε ότι κάποιες πρακτικές που εφαρμόζονται δεν είναι αποδεκτές. Αναλόγως της έκβασης της διερεύνησης, μπορεί να χρειαστεί να γίνουν υποδείξεις ή και επίπληξη του ιδιοκτήτη γνωρίζοντας ότι πιθανόν το συγκεκριμένο πρόσωπο να μην ξαναεπισκεφθεί το ιατρείο.
Στην περίπτωση όπου θα διαπιστωθεί ότι ο ιδιοκτήτης εν γνώση του δεν λαμβάνει διορθωτικά μέτρα για τη φροντίδα του ζώου και διαφαίνεται ότι δεν επιδέχεται συμβουλών, σε σημείο που αγγίζει τα όρια της κακοποίησης τότε θα πρέπει να προχωρήσω σε υποβολή παραπόνου, για περαιτέρω διερεύνηση, στην Αστυνομία ή στις Κτηνιατρικές Υπηρεσίες (Υπηρεσία Ευημερίας των ζώων), γιατί η υγεία και η ευημερία των ζώων είναι κομμάτι της δουλειάς όλων των κτηνιάτρων.
Κάποιοι είναι λίγο προκατειλημμένοι όσον αφορά τη στείρωση. Θεωρούν ότι επεμβαίνουμε στη φύση; Ποια είναι η δική σου απάντηση σ’ αυτό;
Στη φύση ήδη επεμβήκαμε με τη μεταφορά των κατοικίδιών μας εντός των σπιτιών μας, δηλαδή με τη διαβίωσή τους ίσως και αποκλειστικά στις οικίες.
Εφαρμόζοντας την πιο πάνω πρακτική, ο άνθρωπος οδήγησε στην ανθρωποποίηση των κατοικιδίων (humanization). Επίσης με την αλλαγή στη έκθεση του φωτισμού (τα ζώα εκτίθενται σε τεχνητό φωτισμό πολύ περισσότερο από τη χρονική περίοδο ενδεχόμενης έκθεσής τους στο φυσικό τους περιβάλλον) και την παροχή κατάλληλης και ισορροπημένης διατροφής τα κατοικίδια πλέον μπορούν να κυοφορήσουν και να γεννήσουν περισσότερες φορές καθώς επίσης να επιβιώσουν περισσότεροι απόγονοι.
Συνεπεία των πιο πάνω, με τα δεδομένα της Κύπρου το 2022 όσον αφορά την παρουσία αδέσποτων ζώων και τα θετικά της στείρωσης που θα αναφέρω πιο κάτω σύστασή μου είναι, εάν ένας ιδιοκτήτης ζώου δεν αποσκοπεί ξεκάθαρα να αφήσει απογόνους από ένα κατοικίδιο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, τότε πρέπει να προχωρεί το συντομότερο δυνατό στη στείρωση του κατοικίδιου του.
Με τη στείρωση των ζώων συντροφιάς:
Δεν υπάρχει πλέον η δυνατότητα της αναπαραγωγής επομένως ελέγχεται καλύτερα ο υπερπληθυσμός σε μία περιοχή αφού δεν θα προκύπτουν ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες ενώ παράλληλα δεν χρειάζονται διαδικασίες ανεύρεσης νέων ιδιοκτητών και επιπλέον κόστος για φροντίδα και περίθαλψη των νεογέννητων ζώων.
Το κατοικίδιο διατηρείται πιο καθαρό και πιο ήρεμο. Δεν υπάρχει η τάση φυγής για γονιμοποίηση ούτε και η τάση για εμπλοκή σε καυγάδες με άλλα του ίδιου είδους κατοικίδια, άρα είναι πιο ασφαλές και ταυτόχρονα διατηρείται και το σπίτι πιο καθαρό.
Βοηθά τα ζώα να είναι πιο υγιή αφού αποφεύγονται παθολογικές καταστάσεις που σχετίζονται με το αναπαραγωγικό σύστημα (κύστεις στις ωοθήκες, Πυομήτρα, προβλήματα με προστάτη κ.α.), μειώνεται η πιθανότητα μετάδοσης νοσημάτων που σχετίζονται με την σεξουαλική επαφή και μειώνεται η πιθανότητα πρόκλησης καρκίνου του μαστού. Κατ’ επέκταση, η στείρωση συμβάλλει στην επέκταση του προσδόκιμου επιβίωσης του ζώου.
Μείωση της αγωνίας και του άγχους του ζώου να σημαδέψει την περιοχή του και να κυνηγήσει επομένως το κατοικίδιο γίνεται πιο στοργικό.
Ίσως το μόνο αρνητικό που δημιουργείται από τη στείρωση να είναι ότι το ζώο συντροφιάς πιθανόν να αυξήσει το σωματικό του βάρος, γεγονός που έχει σοβαρό αντίκτυπο στην υγεία του εάν δεν ληφθούν μέτρα. Αυτό το αρνητικό όμως είναι ανατρέψιμο με αύξηση της γυμναστικής και έλεγχο της διατροφής.
Σε ποιες περιπτώσεις ένας κτηνίατρος θα προβεί σε ευθανασία;
Το θέμα της ευθανασίας είναι πολύπλευρο και καθόλου απλό για κανέναν από τις δύο πλευρές Κτηνίατρο και ιδιοκτήτη. Η ευθανασία είναι ένα από τα πλέον απαιτητικά θέματα και προβληματίζει έντονα την Κτηνιατρική ηθική. Για τον λόγο αυτό το συγκεκριμένο ζήτημα αποτελεί πεδίο της βιοηθικής για τα ζώα συντροφιάς.
Υπάρχουν ερωτηματολόγια “κλίμακα ποιότητας ζωής” που μπορεί να απαντήσει ο ίδιος ο ιδιοκτήτης, τα οποία σχετίζονται με τις αντιδράσεις του κατοικίδιου, το αίσθημα του πόνου, απώλεια βάρους, δυνατότητα κίνησης, δυνατότητα σίτισης, απώλεια ούρων ή/και κοπράνων, συμπεριφορά και άλλα πολλά σημεία, σύμφωνα με τα οποία μπορεί να γίνει κατανοητό, εάν υπάρχει χαμηλός δείκτης ποιότητας ζωής. Στην περίπτωση που διαφανεί ότι η ποιότητα ζωής δεν είναι καλή, τότε παρά το ότι πρόκειται για μία πολύ δύσκολη απόφαση, πρέπει να προχωρήσει σε ευθανασία του κατοικίδιου του.
Οι λόγοι πρόκλησης ευθανασίας σε ζώα συντροφιάς ή/και άλλα είδη ζώων ποικίλουν ανάλογα με το ποιος την ζητά (ιδιοκτήτες ζώων συντροφιάς, υπεύθυνοι καταφυγίων, Υπουργός/Διευθυντής Κτηνιατρικών Υπηρεσιών). Γενικότερα όμως ευθανασία μπορεί να γίνει στις πιο κάτω περιπτώσεις:
Πρόγραμμα εξάλειψης νοσήματος.
Για λόγους Δημόσιας Υγείας (διαχείριση ζωοανθρωπονόσου).
Ανίατη ασθένεια σε τελικό στάδιο (κατάκλιση, ανυπόφορος πόνος κλ.π).
Βαθύ γήρας.
Θέματα συμπεριφοράς όπως η μη ελεγχόμενη και απρόβλεπτη επιθετικότητα.
Έλεγχο πληθυσμού σε καταφύγια ή και για οικονομικούς λόγους έτσι ώστε να δοθεί η πιθανότητα υιοθέτησης νεότερων ζώων.
Έλεγχο υπερπληθυσμού και μείωση επιβάρυνσης στο αστικό περιβάλλον με δεδομένο ότι δεν υπάρχουν οι οικονομικοί πόροι για την επαρκή συντήρησή τους.
Λόγω οικονομικής δυσπραγίας με ταυτόχρονη αδυναμία υιοθέτησης ή ανάληψη του κόστους πχ. μίας θεραπείας από άλλο πρόσωπο.
Λόγω αδυναμίας του ιδιοκτήτη να φροντίσει το ζώο συντροφιάς του (οικονομικά προβλήματα, θέματα υγείας ιδιοκτήτη, μετανάστευση, φυσικές καταστροφές κ.α. ενώ ταυτόχρονα δεν είναι δυνατή η υιοθεσία του ζώου από άλλο πρόσωπα.
Έχει έρθει ποτέ κάποιος στο ιατρείο σου με κάποιο ζώο που δεν μπορείς να το πεις… συνηθισμένο;
Όταν εργαζόμουν στον ιδιωτικό τομέα, πριν αρκετά χρόνια, το πιο “περίεργο” ζωάκι που προσκομίστηκε για εξέταση ήταν μία σαύρα Bearded dragon.
Ευκαιρίας δοθείσης, εκτιμώ ότι τόσο οι Δημότες της Αραδίππου όσο και οι αναγνώστες σας, θα πρέπει να ενημερωθούν σχετικά με το ποια ζώα επιτρέπεται να κατέχονται. Στις 04/03/2021 δημοσιεύτηκε στην επίσημη εφημερίδα της Κυπριακής Δημοκρατίας η Κανονιστική Διοικητική Πράξη Κ.Δ.Π. 95/2021, στην οποία γίνεται αναφορά σχετικά με το ποια είδη ζώων επιτρέπεται να κατέχονται (Παράρτημα Ι).
Επομένως όσοι ενδιαφέρονται καλό είναι να μελετήσουν τη νομοθεσία ενώ σε περίπτωση που κατέχουν ζώο που δεν ανήκει στα επιτρεπόμενα είδη, θα πρέπει να ακολουθήσουν κάποια διαδικασία.
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να λάβετε στα τηλέφωνα: 22805253 (Τομέας Υγείας και ευημερίας των ζώων-Κτηνιατρικές Υπηρεσίες), 24821275, 24821276 (Επαρχιακό Κτηνιατρικό Γραφείο Λάρνακας).
Για κάποιους ο όρος “φιλόζωος” ερμηνεύεται ως “μόδα” κι αυτό είναι κάτι που πλέον το βλέπουμε πολύ τελευταία γύρω μας. Αν θες να είσαι “in“, υιοθετείς ένα σκυλάκι ράτσας. Εσύ πώς το αντιλαμβάνεσαι αυτό Δημήτρη;
Κατά την άποψή μου ο όρος φιλόζωος είναι ο φίλος, δηλαδή αυτός που αγαπά τη ζωή, αυτός που σέβεται όλα τα “φέροντα ζωήν” όντα. Επομένως ένας φιλόζωος είναι και φιλάνθρωπος. Ένας ζωόφιλος από την άλλη, είναι αυτός που αγαπά τα ζώα.
Ιδανικά για την ευρύτερη κοινωνία, θα ήταν εάν κάποιος ζωόφιλος δεν είναι μισάνθρωπος όπως επίσης κάποιος που δεν ανήκει σε καμία από τις πιο πάνω κατηγορίες, φιλόζωος ή ζωόφιλος, να σέβεται τουλάχιστο τα ζώα, να μην είναι μισόζωος, γιατί εκτός από βάρος της γης, τέτοια άτομα δυνητικά μπορεί να αποτελέσουν απειλή και για τον άνθρωπο.
ΤΟ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΣΚΥΛΟ (ΚΑΘΑΡΟΑΙΜΟ Ή ΟΧΙ) ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΔΑ ΑΛΛΑ ΕΥΘΥΝΗ!!!
Η απόκτηση σκύλου αποτελεί προνόμιο και ίσως πολυτέλεια αλλά σίγουρα δεν αποτελεί δικαίωμα. Παράλληλα η αγορά ή η υιοθεσία ενός σκύλου, θα πρέπει να βασίζεται καθαρά στην προσωπική ανάγκη ενός ανθρώπου να ζήσει με έναν σκύλο και όχι γιατί έχει επηρεαστεί από τις τάσεις της εποχής. Ως εκ τούτου ο μελλοντικός ιδιοκτήτης πρέπει να είναι έτοιμος για μακροχρόνια δέσμευση καθώς επίσης να είναι γνώστης των αναγκών του σκύλου, για να είναι σε θέση να τις καλύψει.
Η αντίληψη ότι ο “φιλόζωος” είναι “μόδα” και ότι η υιοθεσία ή η αγορά ενός σκύλου ράτσας σε καθιστά “in”, εκτιμώ πως είναι η άποψη/ “λογική” ανθρώπων με λανθασμένο σκεπτικό. Οι περιπτώσεις αυτές συνήθως αφορούν ιδιοκτήτες σκύλων που θα παρέχουν προσωρινή “αγάπη” στα κατοικίδιά τους ή η φροντίδα που προσφέρουν αφορά αποκλειστικά το δικό τους κατοικίδιο ή δεν τους απασχολούν καθόλου οι 5 βασικές ελευθερίες των ζώων ή το κατοικίδιό τους το φροντίζουν άλλα άτομα χωρίς αυτοί να αφιερώνουν χρόνο σε αυτό. Για να είμαι δίκαιος όμως, δεν μπορώ να αποκλείσω και τις περιπτώσεις που ίσως να φιλοξένησαν ένα σκύλο με το προαναφερόμενο σκεπτικό αλλά στην πορεία το εν λόγω σκεπτικό να πήρε τελείως διαφορετική τροπή, γιατί αντιλήφθηκαν και βίωσαν την σύνδεση και τον αλληλοσεβασμό που πρέπει να υπάρχει για τη συνύπαρξη ανθρώπων και ζώων.
Ένας πραγματικά ζωόφιλος ή φιλόζωος γνοιάζεται για όλα τα ζώα και όχι μόνο το δικό του, ενώ καταβάλλει προσωπική προσπάθεια για τη διαφύλαξη των δικαιωμάτων των ζώων με προσωπικό κόστος, κόπο, χρόνο και άλλες κατ’ επέκταση στερήσεις. Επί την ευκαιρία που μου δίνετε, θα ήθελα να συγχαρώ αυτά τα λίγα άτομα, γιατί τέτοια άτομα υπάρχουν και αποτελούν το βασικό γρανάζι στο μηχανισμό της προστασίας των ζώων και συνήθως είναι αφανείς ήρωες.
Οι Κύπριοι είναι φιλόζωοι σε γενικές γραμμές;
Τα τελευταία χρόνια έγιναν άλματα και μεγάλη πρόοδος στον τομέα της ζωοφιλίας αλλά και στη γενικότερη αντίληψη των πολιτών για το τι σημαίνει ευημερία και σεβασμός στα ζώα αλλά χρήζουμε ακόμη βελτίωσης. Επιπλέον η εκπαίδευση των παιδιών είναι το άλφα και το ωμέγα και πρέπει να γίνουν επενδύσεις σε αυτό τον τομέα έτσι ώστε οι νέες γενιές να ευαισθητοποιηθούν ιδιαίτερα γύρω από τα ζητήματα διασφάλιση δικαιωμάτων των ζώων, υγεία και ευζωία.
Αυξήθηκαν και οργανώθηκαν οι φιλοζωικές οργανώσεις και χάρη στα μέσα ενημέρωσης που υπάρχουν σήμερα διαθέσιμα βελτιώθηκε η ενημέρωση των πολιτών και κατ’ επέκταση το νομοθετικό πλαίσιο και η εφαρμογή της νομοθεσίας.
Το τελευταίο διάστημα ακούμε συχνά για επιθέσεις σκύλων σε παιδιά ή σε ενήλικες. Γιατί κατά τη γνώμη σου συμβαίνει αυτό ή να το θέσω αλλιώς τί άλλο μπορεί να κρύβεται πίσω από αυτό;
Η αύξηση του πληθυσμού των ζώων, οι ακατάλληλες περιφράξεις οικιών, η βόλτα του σκύλου χωρίς λουρί, η ανθρωποποίηση των σκύλων, η έλλειψη ορθής ενημέρωσης τόσο των ενήλικων όσο και των παιδιών και ταυτόχρονα η μη εκπαίδευση του σκύλου από νεαρή ηλικία π.χ. εκπαίδευση υπακοής ή/και κοινωνικοποίηση του, δυστυχώς έχει ως συνέπεια την επίθεση των ζώων στο πλαίσιο της αυτοπροστασίας τους ή στο πλαίσιο της επιβίωσής τους π.χ. προστασία της τροφής του ή του κοκάλου του (οι σκύλοι έτσι το αντιλαμβάνονται).
Οι εικόνες από μεγαλύτερους να προσπαθούν να επιβληθούν στα κατοικίδια με λανθασμένο τρόπο πάλι αποτελεί αιτία των επιθέσεων. Η συνύπαρξη των ζώων συντροφιάς στο τραπέζι που τρώει η οικογένεια ή στο κρεβάτι ή τον καναπέ, είναι κάποιοι ακόμη παράγοντες που πιθανόν να οδηγούν σε απρεπή συμπεριφορά από μέρους του ζώου που θεωρεί ότι είναι ο δικός του χώρος (ανθρωποποίηση όπως προανέφερα).
Πολλές φορές επίθεση μπορεί να προκληθεί και από μη τήρηση της νομοθεσίας π.χ. σήμανση στο κάγκελο του σπιτιού ότι υπάρχει σκύλος στην αυλή, επομένως ένα παιδάκι είτε θα κοντέψει πολύ στην ακατάλληλη περίφραξη (μεγάλα ανοίγματα ανάμεσα σε κάγκελα που χωράει το κεφάλι του σκύλου) είτε θα εισέλθει εντός της οικίας και εκεί θα αντιμετωπίσει έναν σκύλο φύλακα ο οποίος είναι εκπαιδευμένος να αντιδράσει. Μου έτυχε περίπτωση όπου ένα παιδάκι πλησίασε στην περίφραξη και σημάδευε με ψεύτικο όπλο το σκύλο επομένως ο σκύλος το εξέλαβε ως απειλή με συνέπεια να προκύψει δήγμα και τραυματισμός του παιδιού.
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, δεν σημαίνει ότι πάντοτε φταίει ο άνθρωπος. Κάποιες φορές κάποιοι ιδιοκτήτες “εκπαιδεύουν” τους σκύλους τους και ίσως άθελά τους, με τη συμπεριφορά τους, να είναι επιθετικοί. Σε αυτές τις περιπτώσεις ή και στις περιπτώσεις όπου έχει διαγνωστεί προβληματική συμπεριφορά (π.χ. απρόβλεπτη επιθετικότητα) από μέρους του σκύλου, η ασφάλεια της οικογένειας και της Δημόσιας Υγεία προέχει άρα στο τραπέζι των επιλογών εμφανίζεται το χαρτί της ευθανασίας.
Θύμα πολλές φορές αυτών των επιθέσεων είναι το καινούργιο μωρό που έρχεται στην οικογένεια. Εσείς τι συμβουλεύετε τους νέους γονείς πάνω σ’ αυτό;
Από χώρες που έχουν προχωρήσει σε στατιστικές μελέτες, δεν θα έλεγα ότι οι επιθέσεις σχετίζονται με νεογέννητα παιδιά αλλά με παιδιά μέσου όρου ηλικίας περίπου 3-5 ετών (νήπια τα οποία ήδη περπατούν και έχουν τριβή με το ζώο συντροφιάς). Αυτό δεν οφείλεται στο ότι ο σκύλος ζηλεύει αλλά το πιο πιθανόν ο σκύλος για κάποιο λόγο ένιωθε ότι απειλείται ή προκλήθηκε κάποιο επώδυνο ερέθισμα για το οποίο ο ιδιοκτήτης δεν γνώριζε π.χ. πόνος στο αυτί από μία αρχόμενη ωτίτιδα και το παιδάκι να του τράβηξε έστω και απαλά το αυτί ή να το αγκάλιασε πολύ σφικτά κ.ο.κ..
Για μία ακόμη φορά η πρόληψη είναι η θεραπεία και εκτιμώ ότι με τη σωστή εκπαίδευση τόσο των γονιών όσο και των παιδιών τα περιστατικά δηγμάτων ή τραυματισμών από σκύλους θα μειωθούν στο ελάχιστο. Μία πιθανή λύση θα ήταν η υποχρεωτική εκπαίδευση κάποιου ατόμου και η έκδοση πιστοποιητικού ότι όντως ενημερώθηκε προτού του επιτραπεί να αποκτήσει σκύλο ή και άδεια κατοχής σκύλου από την Τοπική Αρχή. Ταυτόχρονα πρωτοβουλίες όπως η δική σας είναι απολύτως απαραίτητες για την προστασία των παιδιών ενώ ίσως να ήταν πολύ χρήσιμο εάν το Υπουργείο Παιδείας σε συνεργασία με το Υπουργείο Γεωργίας ή και Υγείας καθιέρωναν πρόγραμμα εκπαίδευσης σε νηπιαγωγεία και δημοτικά σχολεία για την ορθή ενημέρωση των παιδιών.
Το να αντιληφθούμε τα σημάδια της κλιμάκωσης της επιθετικότητας ενός σκύλου καθώς και το πότε δεν πρέπει να ενοχλούμε ένα σκύλο (ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΟΥΜΕ ΕΝΑ ΣΚΥΛΟ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΚΟΙΜΑΤΑΙ Ή ΤΡΩΕΙ Ή ΠΑΙΖΕΙ ΜΕ ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙ!) ή να μην κτυπάμε με το χέρι μας ένα σκύλο ως επιβολή ή αυστηρή τιμωρία, γιατί αυτό αυξάνει την αγωνία και το άγχος στο σκύλο, είναι κάποια σημαντικά σημεία που πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση.
Κάτι τελευταίο πριν να κλείσουμε πες μου, το μότο ‘’Φιλόζωος δε γεννιέσαι, γίνεσαι’’, πόσο σε βρίσκει σύμφωνο;
Μπορώ να πω ότι διαφωνώ αφού η παιδεία, ο οικογενειακός περίγυρος, οι φίλοι, η οικονομική ευμάρεια, ο ελεύθερος χρόνος και οι εμπειρίες του κάθε ατόμου είναι κάποιοι από τους παράγοντες που συμβάλλουν στο σχηματισμό του χαρακτήρα μας και κατ’ επέκταση των προτεραιοτήτων μας στη ζωή.
Συνεπεία των πιο πάνω, θεωρώ ότι ο κάθε ένας από εμάς μπορεί να επιλέξει σε ποιο στρατόπεδο ανήκει με τις πράξεις του άρα μπορεί να μην γεννήθηκες φιλόζωος αλλά στον πηγαιμό για την Ιθάκη να γίνεις φιλόζωος. Ουκ ολίγες είναι οι περιπτώσεις προσώπων που γνωρίζω τα οποία δεν ήθελαν να δουν από κοντά ένα σκύλο ή ένα γάτο και τώρα δεν μπορούν να αποχωριστούν τον καλύτερο και τον πιο πιστό τους φίλο.
Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι φιλοζωία δεν είναι άσπρο ή μαύρο δηλαδή δεν μπορείς να πεις ότι κάποιος είναι ή δεν είναι φιλόζωος. Η φιλοζωία διέπεται από ένα φάσμα και στον όρο αυτό υπάρχει μπόλικη γκρίζα ζώνη.
Δημήτρη μου σ’ ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου.